Ressam

Vefat

"Bana bak!" diyen Melisa ile derin bir nefes verdim ve şapkamı çıkarıp ona döndüm. 

 "He gülüm, söyle." dedim.

"Birde dalga geçiyor." diye kuduran Melisa'ya tam laf söyleyecekken hoca içeri girdi.

"Melisa sırana geç, Minal sen de müdür yardımcısına gidiyorsun." diye hoca ile "Ben ne yaptım? Kızlar geldi bana sataştı!" diye karşı geldim. 

"Minal tartışmadan dolayı değil, Akif Bey seninle başka bir konuyu konuşmak istiyor. Lütfen gitmeden önce eşyalarını da topla." diyen hocamızı anlamayarak eşyalarımı çantama tıktım ve ayağa kalktım. 

"Sonunda okuldan atıldı." diye mırıldanan Melisa'yı takmadan sınıftan çıktım ve müdür yardımcımız Akif Bey'in odasına gittim. 

Kapıyı çaldıktan sonra içeriden gelen "Gel." sesiyle kapıyı açtım. 

"Beni çağırmışsınız hocam." dedim. 

"Otursan iyi olur." diyen müdür yardımcısını anlamayarak masasının önündeki sandalyeye oturdum. 

"Bunu sana nasıl söylemeliyim, bilmiyorum." derken sözünü kestim ve "Okuldan atıldım mı?" diye sordum. 

"Bunu da nereden çıkardın?" diye sorunca "Öğrencilerin hiçbiriyle iyi anlaşamıyorum. Sürekli bana laf ettikleri için tartışma çıkıyor. Derslerime de o kadar önem verdiğim söylenemez." dedim.

"Aslında konu bu değil." derken kapı çaldı ve içeri dayım girdi.

"Dayı? Senin burada ne işin var?" diye sordum. 

Dayım, müdür yardımcısına baktı ve "Daha öğrenmedi mi?" diye sordu. 

"Neyi?" diye araya girdim. 

"Yolda anlatırım, hadi gel." diyen dayıma uyarak ayağa kalktım ve müdür yardımcısının odasından çıktım. 

"Ne oluyor dayı? Başım dertte mi?" diye sordum. 

"Ablam ve eniştem kaza yapmışlar." deyince olduğum yerde kalakaldım.

"Durumları nasıl?" diye sordum endişeyle. 

"Maalesef. İkisi de hastaneye varmadan vefat etmiş." diyen dayımın üzerine ne diyeceğimi, ne yapacağımı bilemedim.

Gözlerim dolarken dayıma baktım ve "Lütfen şaka olduğunu söyle." dedim.

Dayım cevap vermezken hızla ona sarıldım ve ağlamaya başladım. Hıçkırıklarım okul koridorda yankılanırken bazıları neler olduğunu anlamak için bana bakıyorlardı.