"Gerçekten onu arkanda bıraktığını falan mı düşünüyorsun?"
Sena'nın cümlesiyle gözümü sahadan ayırıp önüme döndüm.
Onu gerçekten arkamda bıraktığımı sanmıştım.
Bugüne kadar.
Şimdi ise burada oturmuş basket sahasında Seren'le konuşmalarını izliyordum.
Kıskançlık mıydı,hayır.
Ama verdiğim kararın ertesi günü böyle bir şey yapmasını yediremiyordum.
Yan sandalyede duran çantamı alıp hızla ayaklandım.
Gözüm hâlâ basket sahasındayken Sena'nın kolumu tuttuğunu hissettim.
"Nereye gidiyorsun?"
"Gidip onunla konuşacağım."
"Eylem saçmalama ne diyeceksin gidip?"
O an öyle bir şey oldu ki,yerime oturmak zorunda kaldım.Belki Sena'nın laflarını umursamazdım ama Buğra bana öyle bir bakış attı ki,beni yerin dibine sokacak kadar.
Onun beni hep sevmediğini söylerdim ama şimdi,ilk defa bu kadar hem duygusuz hem boş hem de nefret dolu baktığını görüyordum.
Ayağı kalkıp gözlerim dolu dolu sınıfa koştum.Arkamdan Sena'nın bağırışlarını umursamadan merdivenleri hızlı hızlı çıkıyordum.
Bu bana müstehaktı.Seni sevmiyorum artık demiştim.
Gerçekten beni sevmesini mi bekliyordum?
YOU ARE READING
beni bi' sevsene ❦ {tamamlandı}
Short Storybuğra: senin onun yanında nasıl güldüğünü gördüğümde içimden bir şeyler koptu buğra: ben seni hiç öyle güldüremedim eylem buğra: en çok da buna yanıyorum {230819} #10 | özel
