beni bi' sevsene ❦ {tamamlandı}

kırk iki

Medya: Eylem'in elbisesi🧚🏼‍♀️

-

Diğer bölüm için güzel bir vote & yorum
bekliyorum haberiniz ola ✍🏻

Ayrıca o bölümü Buğra'nın ağzından yazacağım🤍

Uuupuzun bir bölüm oldu,iyi okumalar!

-

"Daldın gittin yine?"

Sena'nın sesiyle irkildim.Yarım saattir Buğra'nın oturduğu masaya bakıyordum.

Geçen haftalarda okula gelen kız Buğra'yla aramız kötü olduğundan beri onun peşinden ayrılmıyordu.

Buğra'nın buna sesini çıkarmaması benim asıl sinirime dokunan şeydi.

"Şu yeni gelen kızın adı ne?"

Başımla Buğra ve yanındaki kızı işaret ettiğimde Sena'nın zaten oraya bakıyor olduğunu gördüm.Bu aralar onda da bir gariplik seziyordum ama çok da umurumda değildi açıkçası.

"Alev'miş adı.Günlerdir Buğra'nın peşinde.İlginç."

"İlginç olan ne?"

"Buğra'nın ondan rahatsız olmaması.Kız  peşinden ayrılmıyor evet ama Buğra'da ayrılması için bir şey yapmıyor."

Kaşlarımı çatarak onların olduğu masaya tekrar döndüm.İçimden geçen şeyi bir başkası söylediğinde daha da sinirlenmiştim.

Yanımdaki sandalyeden çantamı alarak onların olduğu masaya doğru yürümeye başladım.

"Biraz konuşabilir miyiz?"

Buğra yüzüme boş boş bakmaya başlayıp cevap vermediğinde yüzüm düşmüştü. Konuşmak istemiyordu.

"Şuan konuşacak durumda değil."

Tek kaşımı kaldırıp Alev denen kıza baktım.Ben Buğra'ya sorarken ona ne oluyordu acaba?

"Avukatı mısın,sana sorduğumu hatırlamıyorum çünkü?"

Alayla güldüğümde suratına sinsi bir gülüş yerleşti.Şuan saçından tutmamak için insanüstü bir çaba sarfediyordum,bilmese de olurdu.

"Masasında başka biri varken rahatsız etmemen gerektiğini öğretmediler galiba?Çocuk sana cevap bile vermeye tenezzül etmedi farkındaysan tatlım."

Ya sabır.Beni sınıyor...

Kolumu masaya dayayarak biraz eğildim.
Yüzümde alaycı bir gülüş vardı ama sinirden bağırmamak için zor duruyordum.

"Buraya senle olay çıkarmak için gelmedim,şimdilik buna şükretsen yeter.O yüzden seni alakadar etmeyen her şeye burnunu sokma tatlım."

'Tatlım' kelimesini de bastıra bastıra söylemiştim.Vurdum ve gol.

Anında yüzü kızarırken ağzını açtı ve  cevap veremeden geri kapattı.
Bende öyle düşünmüştüm.Buğra'ya döndüm.İkimizin 'küçük' kavgasını umursamadığı belliydi.

"Buğra,konuşmamız lazım.Lütfen."

"Konuşmak istemiyorum Eylem.Şimdi değil,lütfen."

"Bak o kolyeyi çöpe benim attığımı düşünüp bu kadar üzülüyorsan-"

Bir anda ayağa kalkıp karşıma geçti.
Hızlı kalktığı için arkasındaki sandalyeyi de devirmişti.

"Ya dünya senin etrafında mı dönüyor amınakoyim?
Şuan konuşmak istemiyorum diyorum hala kolye diyorsun bana.İnan kolyeden çok daha önemli mevzularım var şuan."