Yetişkin içerikli sahneler bulunmaktadır.
"Senin seviyorum deyişlerin," dediğimde Mirza'nın kalbimin içine soktuğu bıçak daha çok batmaya başladı. "Senin kurban oluşların..." Bıçak bir kez daha çevrildi. Gözlerimden akan yaşlar yanaklarımda durdu...
Bu bölümü anlamanız açısından size biraz açıklamak istiyorum. O yüzden buraları geçmeyin, lütfen. Bölümde tarihler yazıyor ama yine de söylüyorum. İlk kısmı; Mirza'nın ağzından giriş kısmı. Burayı okuduk zaten diyenleriniz geçebilir. Ama mavimiz o kadar emek vermiş diyenlerde vardır illaki (kesinlikle olayı dramatize etmiyorum gğwğdğdğ)
Bölümün ikinci yarısında size bir sürprizim var. Dediğim gibi başlarında tarihler yazılı zaten. Mirza'nın gidişini okumak istemezseniz hemen ikinci kısma geçersiniz.
Yine de anlamadığınız bir şey olursa bana hiç çekinmeden sorabilirsiniz.
Ve bu bölümü silmeyi düşünmüyorum. Yani şimdilik... O yüzden satır arası yorumlarınızı bol bol görürsem beni çok mutlu edersiniz. Bölümleri yazarken resmen vereceğiniz tepkileri merak ede ede yazıyorum gğwğdğğd
Şimdi oy verdiysek başlayalım mı?🥰
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu güzel çalışmalar için canım Sena'mın ellerinden. Mirza'ya öyle güzel dokunuyor ki... Çok teşekkür ederim aşkım💙 senasnepenthe
*
25.02.2017
Giriş bölümü, Mirza Ulubey'den...
"Oğlum, oğlum..." Arkamdan feryat figan ağlayan annemi ne gözüm görüyordu, ne de duyuyordum. Babam, annemi zorla da olsa eve sokabildiğinde, gözlerim acı içerisinde kapandı.
Bu mahallede doğmuş, bu mahallede büyümüştüm. Sokaklarında koşmuş, bakkalın camını attığım gollerimle kırmıştım.
Burada aşık olmuş, ilk defa birisini canımdan öteye koyarak sevmiştim. Hem de öyle çok sevmiştim ki... Kendimi kaybettiğim an, yine kendimi onda bulmuştum.
