သေတ္တာထဲမှရွှေချောင်းတွေသည်
ဆေးတချို့ဖြင့်လှဲလှယ်ခြင်းမှရခဲ့သော
ပစ္စည်းများ......။
Jeon သည်တချောင်းချင်းစေ့စေ့စပ်စပ်
စစ်ဆေးကာဘေးနားရှိလူတယောက်အား
တချောင်းပစ်ပေးလိုက်တော့အပြေးအလွှားဖမ်းရသည်။
"ဆုချတာ....."
ခိုင်းစေသောအလုပ်အားသေချာစွာလုပ်ပေးနိုင်လျှင်
သူစိတ်ကျေနပ်လောက်မည့်အောင်မြင်မှုမျိုး
ရနိုင်လျှင် Jeon ဟာ အတိုင်းအဆမရှိပေးကမ်း
စွန့်ကြဲတတ်သည်....။
မအောင်မြင်လျှင်သတ်ပစ်သည်။
ရိုးရှင်းသောနိယာမပါပဲ....။
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ခေါင်းဆောင်...."
"တခုပေးလို့တခုပြန်ရတဲ့အပေါ်
ကျေးဇူးတင်ဖို့မလိုပါဘူး.....သွားတော့
ငါတွေးစရာလေးနည်းနည်းရှိလို့...."
ခေါင်းညိတ်ကာထွက်သွားသောလူတံခါး
အပြင်ဘက်ရောက်သည်နှင့်နောက်ထပ်
ဝင်လာသောလူတစ်ယောက်....။
အမဲရောင်ဆံပင်ရှည်တွေနှင့်မျက်လုံးတွေအား
အမြဲဖုံးအုပ်ထားကာအနက်ရောင်ဝတ်ရုံရှည်
သည်အလောတကြီးပြေးဝင်လာတာကြောင့်
လေထဲလွင့်နေလျက်....။
"JEon!!!!!! ဒါဘယ်လိုမိုက်ရူးရဲဆန်မှုမျိုးလဲ..."
"ထယ်...ဘယ်ကနေဘယ်လို..."
"အိမ်ရှေ့စံမွေးနေ့ကိုမှဘာလို့သွားနှောက်ယှက်
ရတာလဲ...ငါတို့တွေအတက်နိုင်ဆုံး
သူတို့ကိုရှောင်နေရမှာလေ...
သူတို့တွေကဘယ်လောက်အာရုံနောက်ဖို့ကောင်းလဲ
မင်းသိရဲ့လား...."
"........."
"မင်းသားက သူ့မွေးနေ့ ပျက်စီးသွားလို့
ငါတို့ကို ရှိသမျှအင်အားသုံးရှာနေတယ်
သတိထားနေ ....."
"ငါ့ကို သူက ရှာနေတာလား...."
"အေး...သတ်မလို့...ရှာနေတာ...."
Jeon သည်ရွှေချောင်းသေတ္တာအားပိတ်လိုက်ကာ
နူတ်ခမ်းတွေတွန့်ရုံမျှပြုံးလိုက်ရင်း
ထယ်ယောင်းနားသို့လျှောက်သွားလိုက်သည်...။
"ထယ်က ကိုယ့်ကိုစိုးရိမ်လို့လာသတိပေးတာလား"
"မဟုတ်ဘူး...မင်းအဖမ်းခံရရင်
အကုန်ကမောက်ကမဖြစ်ကုန်မှာစိုးလို့
ငါ့ငွေတွေဘယ်လောက်များလိုက်သလဲ"
YOU ARE READING
My Crown Prince 🤴🏼
Romanceအစွန်အထိ အဆုံးအထိ....သံသရာအလွန်တွေအထိ ချစ်နိုင်သမျှတွေရဲ့...အရာခပ်သိမ်းအထိ သွေးစွန်းခဲ့သော....စိတ်ဝိဥာဉ်ဆိုပေမယ့် အိမ်ရှေ့စံလေးကိုဖြင့် ခစားရရုံနဲ့ ပွန်းပဲ့သွားမှာ ကြောက်ခဲ့တယ်...။
