Every bad move or decision is followed by an exchange.
Matapos ang ilang araw kong naparito sa abandonadong lugar naramdaman ko ang aking panghihina. I can't even move my body at nahihirapan sa paghinga, ako'y uhaw na uhaw at nagugutom na. Dahil narin sa pang bubuobig nila'y nakakagulat na may mga pasa na ako sa aking kamay at paa. Pilit kong ipinikit ang aking mata na umaasang isa itong bangungot na gusto kong gisingan, isang panaginip na gusto kong takasan..
My tears suddenly flow as I've thinking about my mom. Hindi siya dapat nandito this is my battle hindi siya dapat nadamay, but according to what i hear, they're enemies since then. Kaya siguro sobra ang galit niya kay mommy at sa akin.
Natigilan ako sa pag-iisip ng may kamay na humawak sa aking balikat, pinahiran ang luha ko sa aking pisnge.
"Kumain ka muna Augustina, I bought you a burger and water, dinoble ko na because I know you're hungry and thirsty" ani giuseppe
Ramdam ko na tinatanggal niya ang nakataling lubid sa aking kamay. Dahil sa pagkaluwag nito.
"don't worry naghihintay ako nang tiyempo para makatakas kayo dito, your mom is fine and she's alive, tatawag ako mamaya ng police and be ready augustina," bulong niya sa akin na nagbigay pag-asa sa akin
I don't have any words, mabilis kong kinuha ang pagkain na dala ni Giuseppe, pinagsabay ko pa ang pag kain ng burger at pag inom ng tubig dahil sa sobrang gutom ko.
Makikita sa mga mata ni Giuseppe ang pagkaawa sa akin. He smiled but with tears, hindi ko alam kung bakit may mga luhang pumapatak sa kaniyang mata.
A few hours later at lumulubog na ang araw, dumating na naman ang mga demonyata at laking pasalamat ko naman kay Giuseppe dahil sa magandang balita at sa pagkain na ibinigay niya sa akin.
Nag uunahan sila sa paglakad papunta sa akin. Dinig na dinig ko ang kanilang takong ng hills nila na parang kabayo kung maglakad.
"Welcome back sa inyo," pagbati ko sa kanila
Gulat ang mga mukha ng mga bruha dahil bigla akong lumakas, nakangiti pa ako sa kanila na parang ako ang kontrabida.
"what's wrong with you Augustina? Oh noo...don't tell us, you... you're crazy," ani alex
"Kawawa naman ang batang ito, kailangan na nating tapusin nababaliw na yata," ani ng babae
Nanlaki ang mata ko sa baril na hawak hawak nito kinabahan ako but i didn't show that i am frightened, instead i confidently chin up as the gun focused on my head that anytime it can lose my life. But I still do confident thing, mas nilakasan ko pa ang aking loob and to the point na tinutulak ko ang aking ulo sa baril.
Tagisan ang aming pagtingin sa bawat isa. Mainit ang pagtingin ko sa kanila na may kasamang pagkagalit.
Her fingertips was going to click it, napahinto siya ng may tatlong sunod sunod na pagputok mula sa labas.
They immediately wnet outside kasama ang mga nakabantay sa akin at naiwan akong mag isa sa loob. Pumasok naman si Giuseppe mula sa likuran at tinanggal ang mga nakatali sa aking kamay at paa. Those ropes leaves a marks on my hands and I feel its pain.
"Tara na Augustina," ani giuseppe ng matanggal ang lubid sa kamay ko,
Tinulungan akong tumayo ni giuseppe, at saka kami lumabas. Nauna ako sa kaniya at hindi ko pa maramdaman ang lresensya nito, napahinto na lang ako ng may baril na pumutok na tumama sa aking likuran.
may lumapit sa akin and say a word,"i'm sorry Augustina" ani giuseppe
May naririnig akong pumapalakpak papalapit sa akin, at alam kong ang dalawang bruha 'to. May naririnig rin akong sirena ng police car.
My eyes immediately closed..
No, no augustina..
Namulat ako nang may bumagsak na katabi ko't ng tingna ko ito'y nanlaki ang mga mata ko, kitang kita ko ang ngiti ni Giuseppe bago tuluyan nitong ipikit ang mga mata.
It was too late akala ko ay huhulihin nila si Giuseppe but what they did? bakit di ko man lang siya natulungan?
This is all my fault....
Tumayo ako at napaluhod sa harap ni Giuseppe at ilang beses na nagpatawad. Iniyakap ko ang kaniyang katawan na hindi na kumikibo. Nakatulala ang babae at si alex na nakatingin sa katawan ni giuseppe. Pinusasan sila't ipinasok sa police car.
"sorry, giuseppe," aniko't hinalikan ang kaniyang noo
The policeman got also shock sa nangyare dahil wala sa kanila ang bumaril Kay Giuseppe.
"It's impossible" I heard the policeman said
"m-mommy," tumungo ako sa aking inaa na siyang nanghihina na inaalalayan ng isang police.
Dad immediately carry her at isinakay sa van.
Nakatulala ako sa katawan ni Giuseppe sa ngayon, Why him? Pwede naman ang iba nalang..
-Flashback-
Nang makatapos akong kumain ay mabilis kong naubos ang tubig na dala niya
"Augustina I have a plan, and I need you to trust me? Aniya
Napatango ako kay Giuseppe as my answer
"ito lamang ang gagawin natin nag utos ako nang isang kaibigan na magpaputok three times sa labas, yun ang hudyat na papakawalan kita, at sa paglabas bilisin mo ang iyong pagtakbo ipuputok ko ang baril sayo and act na natamaan ka, pag dumating na ang police i am going to raise my hands to surrender and at the same time wait for a second at tumayo ka, tas gagapusin ko ang kamay ni tita and alex, yan lamang Augustina I hope you can trust me" aniya
"ibibigay ko ang trust ko sa'yo giuseppe," sagot ko habang tinatali niyang muli ang lubid sa aking kamay
"pero Hindi ba ito delikado?" I seriously asked
"no it won't," panigurado niyang sagot
"can you stay for a while here?" I asked him
"yes naman Augustina Ikaw pa ba," he smiled at me
Naupo siya sa sahig at nakatitig sa aking gawi. Bigla na lamang siya napabuntong hininga.
"why?" tanong ko
"nothin' Augustina, pero bakit kaya nagagawa ito ng pinsan at tita ko. Sawang sawa na ako sa kanilang pinag gagawa," aniya
"darating na sila mamaya aalis na muna ako august, sana maging matagumpay ang plano natin" tumayo siya at tumalikod sa akin
Malaki ang aking pasasalamat sa ngayon palang dahil sa kabutihan ni Giuseppe.
Magtatagumapay kami.. tayo..
-End of Flashback-
Kasalukuyan akong na nakatulala habang nakasakay sa van. hindi ko aakalain na ang tumulong sa akin ay mawawala. At hindi ko maiwasan na isisi sa aking sarili ang nangyari.
"Stop overthinking love, it's not your fault." ani zack
May semento ang kamay ni zavk at alam kong dahil sa pagsabig ito sa bahay.
I hugged him tight..
Giuseppe made a plan para lang makatakas kami ni mommy kahit na delikado, oo naging matagumpay ang plano namin, pero nawala naman siya.
He save us but he died..
TEMPERSLAYER
YOU ARE READING
Before Our Wedding (Under Revision)
Teen FictionA long time ago a guy fell in love with a girl. He always wrote a letter to her. But days have come that will set them apart from each other.
