ℳ𝒾𝓃ℯ 𝓉ℴ 𝒟ℯ𝓈𝒾𝓇ℯ♡

Chapter Three

Chapter Three

PHILIP KNOCKED FOR the tenth times at Calia's door but her cousin won't open it. Alam niyang kasalanan niya kung bakit ayaw kumain ngayon ng dalaga.

Loko-loko kasi ang kapatid niyang si Tadd. His brother said that he will treat him in a restaurant, because he got a job at MD University as a Professor. Sumama naman siya. Hindi niya naman kasi naisip na imbes sa restaurant siya dadalhin nito — ay sa isang underground bar sila pumunta. Gago ka Tadd!

Now, he needs to face the consequences of his actions. He knew his brother. He knew that he's a playful man. But he ignored it. Damn.

Habang katok siya nang katok sa pintuan ay dumaan ang isang katulong. Pero huminto ito sa gawi niya. Nakita siguro nitong kanina pa siya kumakatok.

"Naku, Sir Philip. Itigil mo na lang po ang pagkatok dyan dahil hinding-hindi po kayo pagbubuksan ng pintuan ni Ma'am Calia." anito sa kanya.

Kumunot naman ang noo niya, "Paano niyo po nasabi? Tsaka hindi pa siya kumakain, baka mapano siya.*

Ngumiti naman ang katulong sa kanya. "Ayaw ni Ma'am Calia na iniistorbo siya sa oras ng pamamahinga niya. Magagalit po 'yon. Tsaka kapag gusto na po nu'ng kumain ay tatawag lang po iyon sa amin o di kaya kay Manang Elsa. Kaya kumain na lang po kayo. Hayaan niyo na lang po muna si Ma'am."

Ngumiti ulit sa kanya ang magandang katulong bago ito umalis sa harapan niya.

He doesn't want to follow what the maid has told him, but — it seems like they knew Calia so well. Pero gustong-gusto niya talagang humingi ng tawad rito at magpaliwanag. Ayaw niyang magkaroon ng lamat ang nabubuong pagsasamahan nila ng pinsan niya.

Kumatok siya ulit pero para sabihin ritong aalis muna siya saglit. "Calia... I'm sorry... Sa baba lang ako." Pagpapaalam niya kahit alam niyang walang kasagutan na makukuha mula sa dalaga. Bumaba na siya at tinungo ang dining area sa unang palapag.

Pagkarating niya roon ay nakita niya ang magaling niyang kapatid na masaganang kumakain na animo'y hari sa hapag-kainan.

"It's your fault also!" Panimula niya.

Tadd looked at him with disbelief in his hazel eyes. "Why me? I didn't know that Calia was in the clinic. At saka, sino ba ang nangako sa atin Kuya? Di ba, ikaw?"

"But I thought that was a decent treat!" Marahas siyang napabuntong-hininga, "I should have known better. Minsan, hindi ka talaga mapagkakatiwalaan. Your name suits you."

"Huh? Anong kinalaman ng pangalan ko?"

Sinamaan niya ito ng tingin, "masarap kang Tadd-tarin."

Imbes na mainis o magalit ang kanyang nakababatang kapatid ay malakas pa itong tumawa na parang may sinabi siyang malaking biro.

Mas lalo tuloy siyang nainis at nairita sa magaling niyang kapatid. "Mabulunan ka sana, gago."

And just like that. Nabilaukan nga ang kanyang kapatid. Hindi niya naman ito matiis kaya binigyan niya ito ng isang basong tubig, habang pinapalo niya nang marahan ang likod nito. At nang makahuma na ito ay matalim naman itong nakatingin sa kanya.

"Ibang klase naman ang palo mo na 'yan! Nakakasakit ka Kuya ha." Reklamo nito.

Umupo naman siya sa upuang kaharap nito. "Now, we're even."

Napasimangot lang ito habang nagpatuloy na rin naman ito sa naputol na pagkain nito. "Suyuin mo na lang. Hindi ko naman alam na mabigat pala kung magtampo iyon."

He sighed, "Hindi ko naman siya masisisi dahil kahit ako, aminado na kasalanan ko. Mabigat sa pakiramdam. She's the only cousin that we have here. Dapat alam natin kung paano siya patutunguhan. Oh well — dapat alam din natin kung paano siya susuyuin sa mga ganitong sitwasyon." Aniya sa nahihirapang tono.