ℳ𝒾𝓃ℯ 𝓉ℴ 𝒟ℯ𝓈𝒾𝓇ℯ♡

Chapter Seven

Chapter Seven

PHILIP WAS not in the mood to go out and get wasted, so he just stayed at his room after coming home from his work. Paminsan-minsan ay kailangan niya ding ipahinga ang kanyang katawan mula sa pag-inom ng alak at lalong-lalo na sa pambabae.

Yes, he's becoming a jerk now but it's his way to forget his problems.

He was very affected when his parents got divorced. That's the reason why he went to Greece. Para sana pigilan ang mga ito sa desisyong iyon. He doesn't want to have a broken family. But here it is, they're already broken. Then there's Calia — already invading his mind. But he know that he can't fall for her. They're cousins. They're family. By blood. Kaya ginawa niya ang kung anumang sa palagay niya ay tama. Ang iwasan ito — kahit mahirap. Kahit na gustong-gusto niya itong makita palagi, makausap, at oo, gustong-gusto niya itong halikan, gustong-gusto niya itong madama, at siguro nga'y nababaliw na siya sa dalagang pinsan dahil gustong-gusto niya itong angkinin at sambahin.

At sa tuwing pumupunta siya ng bar para maglasing at maghanap ng babaeng makakapagbigay ng ligaya sa kanya upang sana ay makalimutan niya ang dalaga ay hindi niya pa rin nagagawa. Kahit anong subok niya, hindi niya magawang angkinin ang mga babaeng 'yon. Kahit na nga nakahanda ang mga itong paligayahin siya ay wala pa ring nagtatagumpay kahit na sino sa mga ito.

Sa tuwing may makakahalikan siya. Si Calia agad ang pumapasok sa kanyang isipan. She made an impact in his life.

Nagpasya siyang lumabas ng kanyang kwarto at bumaba sa unang palapag. He went to the dining area to have his early dinner. He wants to sleep early tonight.

Saktong pagkaupo niya sa upuan ay naghain naman ang katulong ng mga pagkain.

"Nandito sila Mommy Camille?" Tanong niya sa katulong. Tumango naman ito.

Biglang napakunot ang noo niya nang makitang walang nilatag na plato at kubyertos sa gawi kung saan nakaupo palagi si Calia kapag kakain na.

"Ah manang, nakalimutan niyo pa pong lagyan ng plato si Calia." Aniya sa katulong.

Ngumiti naman ang katulong sa kanya. "Ay, wala po dito si Ma'am Calia, Sir Philip."

He was about to ask the maid about Calia when he saw his Uncle Paul and Aunt Camille enter the dining room. Kaya tumayo siya at sinalubong ang mga ito. He hugged them both and together they went back to the table. At habang kumakain sila ay pasulyap-sulyap siya sa mga ito. Kaya naman ng di niya na matiis, tumikhim siya para makuha ang atensyon ng mga ito.

"Yes, Philip? Is there anything wrong?" Nakangiting tanong ng Mommy Camille niya.

Hindi muna siya nakaimik. Hinahanap niya ang tamang salita sa isipan niya para naman maging pormal lang ang gusto niyang itanong sana rito.

"Philip? May problema ba?" Anang Uncle Paul niya.

Tumikhim siyang muli, "ahm, di ko po kasi nakikita si Calia sa mga nagdaang araw rito sa bahay.

His Aunt softly chuckled, "ah 'yon ba? Ito talagang anak ko, hindi man lang nagpaalam sayo."

Kumunot ang noo niya, "p-paalam?"

"Yes, she's in the states now with Dana. She'll continue her studies there. She's been there for days now, and when she called us, she said she like it there. And that's okay with us. We just want the best for her, and whatever her decisions in life. We'll support her all the way." Nakangiting ani ng kanyang Mommy Camille.

Parang biglang huminto sa pagtibok ang puso niya at di sinasadyang nahulog niya ang kutsarang hawak-hawak niya.

He can't believe it — no. More on he doesn't want to believe it.