თავი 5

418 21 6
                                    

     დილით მარიამი მაღვიძებს. როგორც ყოველთვის ისევ ცივი ხმა აქვს. მე კი ვცდილობ რომ ისევ დავიძინო. მაგრამ რა აზრი აქვს საბანი გადამაძრო.

     — მარი შემეშვი სანამ გცემე. — ვწუწუნებ მაგრამ რა აზრი აქვს.

    — აეგდე გაგვიანდება. — ამბობს მარი და საწოლიდან მაგდებს.

    — ჩათვალე მკვდარი ხარ. — ვამბობ და მივსდევ. მაგრამ მალევე მახსენდება რომ სასწავლებელში ვარ წასასვლელი და სააბაზანოში შევდივარ.

       შხაპი მივიღე და მაშინვე ტანსაცმელი ჩავიცვი.

          სამზარეულოში გავედი სადაც ირაკლი და მარი სამზარეულოში ფუსფუსებდნენ.

     — ახლავე ჭამე და წადი. მე და მარი ერთად წავალთ. — ამბობს ირაკლი და თეფს წინ მიდებს.

    

        — ძალიან გემრიელი ჩანს დიდი მადლობა. — ვთქვი და მაშინვე ჭამა დავიწყე. როგორც ყოველთვის ძალიან გემრიელი იყო. საჭმელი სწრაფად ვჭამე და მაშინვე წავედი სასწავლებელში. ამჯერად ფოტოაპარატი სახლში დავტოვე. დღეს არ მეცალა სურათებისთვის.

       სასწავლებელში ლიზის შევხვდი და კაფეში დავჯექით სანამ ლექცია დაგვეწყებოდა.

      — ნახე რა ძალიან სიმპო ბიჭია მიდი დაკეტე მაინც. — იცინის ლიზი და უცნობ ტიპზე მანიშნებს.

    — არა მადლობა არ მინდა. — ვთქვი და ლიზის შევხედე.

    — აბა რა სამართალია მე უნდა მყავდეს შეყვარებული და შენ არა? — წუწუნი დაიწყო ლიზიმ.

     — მე ჯერი ის დავივიწყო და მერე შეიძლება. — ვიცინივართ მე და ლიზი.

   ,,ირაკლი“

     ჩემი დის ხელი რომ დავინახე ვეღარ მოვითმინე და ახალი დრო დავუთქვი. შეხვედრა თბილისის ზღვასთან იყო. ჩემს მეგობრებს შევატყობინე ახალი დრო და მაშინვე თბილისის ზღვაზე ავედი.

გაიღიმე ანგელოზები არ ტირიან!(დასრულებული)Where stories live. Discover now