თავი21

254 17 16
                                    

      ,,ლაშა"

      მე, ირაკლი და ვაჩე დავიყავით. ვცდილობდით რომ ნიტა მოგვეძებნა. ირაკლიმ თქვა რომ მათ საყვარელ ადგილს მოინახულებდა ხოლო ვაჩე იქ წავიდა სადაც ლილემ თავი მოიკლა. ხოლო მე ლილეს საფლავზე გამიშვეს. როგორც კი ტერიტორიას მივუახლოვდი მაშინვე დავინახე ლილეს სხეული მიწაზე უგონოდ იწვა და ირგვლივ სისხლი იყო. ნიტა კი სრულიად სისხლიანი იყო. ხელები გადასერილი ჰქობდა ჭრილობიდან კი სისხლი სდიოდა. სწრაფად გავიქეცი მასთან და ხელები მჭიდროდ შევუხვიე.

     მაშინვე საავადმყოფოში წავიყვანე. ავტომობილის სიჩქარე მაქსიმუმს აღწევდა მაგრამ ეგ ყველაზე ნაკლებად მადარდებდა. ახლა კვდებოდა გოგონა რომელიც ყველაფერს მერჩივნა. საავადმყოფოში როგორც კი სევიყვანე საკაცეზე დააწვინეს დასაოპწრაციო ბლოკში გადაიყვანეს. მე კი ანკეტას ვავსებდი.

     ,,ირაკლი,,

     
        ნიტას ვეძებდი იმ პარკში სადაც ერთად დავდიოდი და ჩემს ყოველივე სიტუვას ვნანობდი ვნანობდი რომ ნიტას ათასი საშინელება ვითხარი. ის ხომ ჩემი და იყო როგორ, როგორ ვერმივხვდი რომ ნიტა საკუთარი ნებით აქ არ ჩამოვიდოდა? ჩემი პატრა ანგელოზი. ჯანდაბა უნდა ვიპოვო და ბოდიში მოვუხადო ყოველივე იმ სკტყვისთვის რაც მას ვუთხარი.

      გთხოვ ნიტა ოღონდ ეგ არ ქნა და საკუთარ თავს არაფერი ავნო. გთხოვ არ ქნა. მთელი ძალით დავრბოდი და ნიტას ვეძებდი. ჩემი სინაგანი მე კი აფორიაქებული იყო და ყველა ადამიანი მიტად მეჩვენებოდა.

       ჩვენს დარგილ ნერგთან მივედი როფესაც ლაშამ დამირეკა. აკანკალებული ხმა ჰქონდა.

        * ირაკლი ნიტა ვიპოვე.*

        * მართლა? სად იპოვე? როგორ არის? რამე ხომ არ დაემართა? *

         *ირაკლი ის ლილსს საფლავზე ვიპოვე ვენები ჰქონდა გადაჭრილი.*

         * რა? ახლა როგორ არის? ხომ ცოცხალია ლაშა ხმა ამოიღე გთხოვ რამე მოთხარი. *

გაიღიმე ანგელოზები არ ტირიან!(დასრულებული)Where stories live. Discover now