,,ავტორი"
სიკვდილის ფერები როგორც ყოველთვის შავია. შავი რომელიც მუდამ გლოვას ასახავს. გლოვა და მწუხარება.
საოპერაციო მაგიდაზე გოგინა იწვა. ექიმებიც კი ლოცუკობდნენ რომ გოგონას ახლობლების დაიმედებულ თვალებში ტკივილი არ შეერია. ბოლო დონემდე ცდილიბდნენ გადაერჩინათ ცისფერთვალება. მას ხომ ელოდა ყველა.
ის რომ წავიდეს ვაჩეს რა ბედი ეწეიდა? ის ხომ სუკ დაეცემოდა? არა ის ჯ და გადარჩეს. ნიტამ უ და იცოცხლოს რომ ვაჩეც ცოცხალი დარჩეს.
საოპერაციო ბლოკის წინ რამდენი. რამდენი ადამიანი ელოდებოდა ნიტა. ნიტას მშობლები რომლებსაც ნიტა სიგიჟემდე უყვარდათ. მისი ძმა რომელიც სინანულისგან არც კი იცოდა რა გეკეთებინა. ყოველწამს საკუთარ თავს იწყევლიდა რომ ერთადერთ დას ასე ატკინა. მარი ნიტას მეგობარი. ერეკლე რომელიც ნიტას ყოველთვის იცავდა. ლაშა რომელსაც ნიტა სიცოცხლეს ერჩივნა. ტყუპები რომლებიც ნიტას არც ისე კარგად მაგრამ მაინც იცნობდნენ და უყვარდათ ისეთი როგორიც იყო და ბოლოს ჩვენთვის ყველაზე კეთილი და წრფელი ადამიანი, რომელსაც ტკივილები გამუდმებით ამძიმებდა. რომელიც მიზანს ნელ-ნელა კარგავდა, რომლისთვისაც ცხოვრებას ფერები ხელიდან გამოუგეჯავს და ახლა მხოლოდ ერთი ფერადი ლურჯი შემორჩა. ნიტას თვალები. თუ იმ ლურჯსაც გამოართმევდა სამყარო მას. შეძლებდა ცხოვრების გაგრძეკებას უფერულ სამყაროში? მაგრამ მას ხომ უყვარდა ის ორი პატარა ზღვები რომელიც სულ ანათებდა. ვაჩემ ყოველთვის იცოდა ამ ლურჯ მოციმციმე თვალრბში რა გამცდბი იდგა. შესაძლოა გოგონას მოეტყუებინა მაგრამ ვაჩემ იცოდა რომ თვალები ვერ მოატყუებდნენ.
ექიმი საოპერაციო განყოფილებიდან გამოდი. დაღლილი სახე აქვს და თეთრ ხალათზე ნიტას სისხლი ამჩნევია. ბავშვებს გული გადაეწურათ ათასი ფიქრი შეუძვრათ თავში და თავს არ ანებებდა. ექიმმა ოფლიანი შუბლი მოიწმინდა და მათ შეხედა.
YOU ARE READING
გაიღიმე ანგელოზები არ ტირიან!(დასრულებული)
Actionგოგონა ვიდეოს უყურებდა და ტიროდა. მონატრებულ სახეს აკვირდებოდა და მის ყოველივე სიტყვას გულმოდგინედ უსმენდა. - მშვიდობით ჩემო ანგელოზო. ვიცი რომ ახლა ტირიხარ. გაიღიმე ანგელოზები არ ტირიან! - ეს ბოლო სიტყვები გაიგონა ნიტამ და ვიდეოც დამთავრდა.
