თავი 18

233 18 14
                                    

      ,,ლაშა"

     მე და ბავშვები ერეკლეს სახლში დავრჩით. მარი კი ტავის სახლში წავიდა. თერთმეტი საათისკენ მოვიდა. გახარებული სახე ჰქონდა. თვალები კი ჩაშავებული. ერეკლე მარისთან მივარდა და აფორიაქებულმა შეხედა.

      — რა ხდება მარი? — იკიტხა ერეკლემ.

     — ნუ არაფერი გუშინ არ მეძინა ეგ არის და ეგ. — გაიღიმა მარიმ. ჩვენთან ერთად ჩამოჯდა და ტელევიზორი ჩართო.

       — ოოო კარგი რა მარი მაგის ხასიათზე არ ვარ. — ამბობს ირაკლი და გამწარებული სახით უყურებს მარის.

      ,, ბათუმში ერთი წლის წინ მომხდარი დანაშაულის მეოთხე დამნაშავე დღეს დილით დააკავეს."

     ყველამ ტელევიზორს შეხედეს. ირაკლი გაფითრდა. სახეზე მკვდრის ფერი დაედო.

     — ჯანდაბ კოკა. — ამოთქვა ირაკლიმ.

      — ეს არის კოკა? — ვიკითხე გაკვირვებულმა. მარიმ ჩაიცინა.

      — როგორც ჩანს ჟურნალისტებს კარგად უმუშავიათ. ჯერ ორი საათი არ გასულა. — ამბობს და საათს უყურებს.

     — ჯანდაბა ნიტა. — წამოიყვირა უეცრად ირაკლიმ. — იმ ნაბიჭვარმა თუ ნიტას ერთი თმის ღერი მაინც დაუზიანა გეფიცები მოვკლავ. — მე და ერეკლემ ირაკლი გავაკავეთ. საბამ კი ყავა ხმაურით მოსვა.

      — შენი დის არ ვიცი მაგრამ ეგ რომ არ იყო კარგ დღეში ეგ ვიცი. — ფრჩხილრბს დახედა მარიმ და კმაყოფილი დააკვირდა.

     ვერაფერს ვერ ვხვდებოდი თუ აქ რა ხდება. ვცდილობდი  საქმეში გარკვევას.

      — ამჯერად თქვენ ორმა რა ჩაიდინეთ? — კბილებში გამოცრა ირაკლემ.

       — რაც გასაკეთებელი იყო და არა მარტო ჩვენ ორმა ვაჩე ხმას იწერდა. — ამბობს მარი. — კარგი სჯობს ნიტასთან წავიდე დღეს ხუთ საათზე სასამართლოშია წასასვლელი.

      — მარი ახლავე აქ დაეტიე და გვითხარი. — ამბობს ერეკლე.

      — ხუთ საათზე სასამართლოში მოდით და ნახავთმ. — მარი სახლიდან გავიდა.  ირაკლიმ თავი დაიხსნა და მარის გაეკიდა. ჩვენ კი ირაკლის გავეკიდეთ.

გაიღიმე ანგელოზები არ ტირიან!(დასრულებული)Kde žijí příběhy. Začni objevovat