Chapter 01

73K 1.5K 449
                                    

"Can I go to the coffee shop after class?"

I asked my Mom while we're here in our dining, eating breakfast. I am with my Mom, Dad and my elder sister. It's kinda weird that we're eating breakfast together. Well, to be honest, I barely eat breakfast because it feels so sad to eat alone so I'd rather not to eat at all.

"Paalam ka riyan sa Daddy mo." sagot naman ni Mommy. Gosh! What would I expect? They're always like that.

"Daddy, pwede po?"

"Sige, basta wag masiyado magpapagabi." napangiti ako sa sinabi niya.

I'm a second year college and I am taking Political Science because I want to become a lawyer. Gusto kong ipagtanggol yung mga naaapi at walang kakayahang ipagtanggol ang sarili nila.

After class, I went to the coffee shop with my friends. Elly, Addie, Nat and my bestfriend, Lian. We are 5 in our group and we named our group 'CHANGE' I actually named our group and they all agreed. Why change? It sounds negative, right? But, for me kasi, the only thing that is constant is change. Therefore, they are my constant.

We're now here at the coffee shop and I'm busy studying that is why sila na lang ang pinaorder ko. My bestfriend ordered me my usual coffee frappe. Ewan ko ba sa mga ito, parang mga hindi nag-aaral, ang daming time. Habang ako busy na namang nag-aaral dahil ayokong mapahiya sa parents ko.

"Bella, naorder ko na 'yung sa 'yo." Lian said. Ugh! I hate it! She's calling me again by my first name!

"Brielle, please stop calling me that!" I called her by her first name too. Huh! Kala niya siya lang, ah.

I don't know, I am not comfortable when someone calling me on my first name talaga. Siguro dahil nakasanayan na.

"Bella nilagay kong name mo roon, ah!" she laughed as if it's funny!

"Bakit ba kasi ayaw mo ng Bella? Ayaw mo 'yon, beautiful ka?" mas nainis ako sa sinabi ni Elly! They're so irritating! Why are they even my friends? I'm starting to lose my patience na! Maikli pa naman ang patience ko.

"Wag niyo na ngang asarin si Calynn, baka kung ano na naman ang pumasok sa isip niyan at mag walk-out na naman." Addie chuckled.

Well, one time kasi sobrang inis ko sa kanila, nag walk-out talaga ako. Ayoko pa naman ng laging niloloko, nakakairita talaga. Buti na lang love ko sila at love nila ako kaya natatanggap namin ang isa't isa.

Nakita ko namang parang may tinitingnan sa kabilang table si Addie, baka yung nakakausap niya na Archi, nakwento niya 'yon sa amin nang minsan din kaming lumabas.

"Wait, CR lang ako." Lian, my bestfriend, told me.

"Why ka pa nagpapaalam? Do I look like a comfort room?" I raised my brow kasi parang ewan lang, nandito lang naman kami sa coffee shop tapos magpapaalam pa.

"Baliw! Yung coffee frappe mo kasi baka okay na, baka mamaya tawagin ka eh, ikaw na kumuha, ah!" she replied. Oh, okay! That makes sense.

"Fine." I rolled my eyes before going back to studying. Ang dami kong babasahin, nakakatamad. Hindi naman kami magkakaklase lahat. Sa mga minor subjects lang kasi iba-iba rin naman ang course namin. Good thing nga every wednesday magkakasabay uwian namin kaya nakakapagbonding kami kapag hindi masyadong busy.

"One coffee frappe for Ma'am Bella" the cashier said. I stood up to get my frappe. Nang nasa counter na ako, sa 'di inaasahang pangyayari ay may biglang humawak sa kamay ko. OMG! Sino 'to?

"Sorry, but this is mine." I told the guy standing in front of me who's still holding my hand that is holding the frappe. Gosh! Ayaw niyang alisin, nakakairita!

We're Only Getting Older (Change Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon