23. BÖLÜM : NEREDE KALMIŞTIK

1.5K 60 5
                                    


" Romantizimi bırakın da , buradan çıkmanın bir yolunu bulalım"

Ediz abi haklıydı . Biraz daha böyle durursak yakalanırdık .
" Sizin silahlarınızı almadılar mı ya ? " Gece bilmiş bir tavırla konuşunca eskisi gibi olduğumuzu anladım .

" Silahsız da gayet iyiyimdir "

" Egolu seni "

Gece ve Ediz abi tartışadursun , birden kapı açıldı . Hepimiz şokla kapıya döndük . Babam ve o adam Emrah Demirkan !

Babam yanıma gelip kolumdan tuttu . Kolumu elinden kurtarmaya çalışırken Aras bir eliyle elimi tuttu , diğer eliyle babamın bileğini sıkıp elimi bırakmasını sağladı .

Babam kolumu bırakır bırakmaz , Aras kendine çekti beni . " Oo kurtulmuşsunuz ? Nasıl oldu bu masal ? Oysa şu iki köp-"

Kendimi tutamadım ve yüzüne sağlam bir tokat geçirdim .
" Sen kendine kendin gibi köpek arkadaşlar mı arıyorsun ! "

" Sen nasıl bana tokat atarsın or*spu ! " Sözü bitince yüzüme doğru eli indi ama o an arasın eliyle durmak zorunda kaldı . Aras öyle bir sıktı ki elini , korkmadım değil .

" Bir daha sakın ! Benim kadınıma , ne el kaldırmak " suratına bir yumruk indirdi ve devam etti . " Ne de or*spu demek gibi bir hataya düşme ! "

Emrah Demirkan yumruk yediği için elmacık kemiğini tutarken birden cam kırıldı . Hepimiz cama bakarken , Umut'u gördük . Elinde iki tane silah vardı ve arkasında da yere yığılmış dört adam .

Elindeki silahlardan birini Aras'a attı . Aras eline geçen silahı aldı ve hiç düşünmeden Emrah'a uzattı silahı . O an tuttum silah tutan elinden .

" Aras yapma . Ben yine sensiz kalmak istemiyorum ! "

" Masal çekil ! "

" Çekilmiyorum , göz göre göre sevdiğim adamın katil olmasına izin veremem ! "

" Umut ! Geceyi ve masalı götür buradan "

Umut kırık camlardan bize doğru yaklaştı . Geri çekileyim derken babamın dibine girdim . Hemen irkildim ve uzak durdum ondan .
Umut beni çıkarırken Aras'a döndüm .

" Eğer katil olup da gelirsen ! " Gözlerim doldu kendimi zor tuttum ve çıktım o odadan . " Gelme ! Çünkü ben sevdiğim adamdan biraz daha ayrı kalmak istemiyorum ! "

****

Uykulu gözlerimi yavaşça açarken olduğum durumu idrak etmeye çalıştım . Tam o sırada başını boyun girintime sokan arası fark ettim .

Saçları dağınıktı her zamanki gibi . Kapkara saçlarının kokusu burnumu doldurdu . Elimi daldırıdım saçlarına . İpek gibiydi kapkara saçları .

Kendimi azıcık geri çektim yüzünü görebilmek için . Yanına sokuldum ve yüzünü inceledim . Gözleri , kirpikleri , kaşları , burnu , dudakları , uyurken bile sert olan yüz ifadesi .....

Herşeyiyle benimdi be !

O sırada aklıma gelen şeyle durdum . Vurmuş muydu ? Ama ona
' eğer katil olursan gelme ' demiştim .

" Vurmadım "

" Ha ? " Aras gözlerini hafif aralamış bir şekilde bana bakıyordu .
" Diyorum ki güzelim , vurmadım . Sevdiğin adam katil değil "

Yüzüme kocaman bir gülümseme yerleştirdim ve dudağının kenarına kısa ama güzel bir öpücük bıraktım .

Tam kendimi geri çekmiştim ki , belimden sıkıca tutup kendine çekti . Ani bir atakla üstüme çıkarken gözlerim kocaman oldu .

Bakışları dudaklarıma kayarken gülümsedi . " En son nerede kalmıştık ? "

Dudaklarını öptüm gülümseyerek . " Burada "



PSİKOPAT (TAMAMLANDI)Where stories live. Discover now