PSİKOPAT (TAMAMLANDI)

28. BÖLÜM : FİNAL

5 YIL SONRA

" Ayy Gece ölecem heyecandan ! "

" Vallahi bende , kızım resmen çifte düğün yapıyoruz ya ! "

Gece heyecanla koltuğa otururken ben aynanın karşısına geçtim . Bembeyaz olmuştum . Üstümdeki sade ve güzel gelinliğe hayranlıkla baktım .

" Gelebilir miyim ? "

Kapı açıldı ve içeri gecenin annesi geldi . Yüzüm düştü o an . Annem olmadan ......

" Kızımm"

Gece ve annesi sarılırken gözlerim doldu . Gece beni fark etmiş olmalı ki annesini dürttü .

Annesi bana da sarılınca biraz da olsa gülümsedim .

" Kızlarım çok güzel olmuşsunuz "

" Teşekkür ederiz anne "

" E hadi damatlar bekliyor "

" E abim ? "

" Dur dur kapıda o "

Kapıyı açınca Ediz abi belirdi . Gülümseyerek yanımıza geldi ve ikimizin de anlından öptü . Yanındaki iki kırmızı kuşağı aldı ve ilk önce gecenin sonra da benim belime sardı .

Hazır olduktan sonra gülümseyerek ortamıza geçti ve bir koluna beni diğer koluna geceyi aldı .

Odadan çıkınca Aras ve Umut'un yanına doğru adımladık . İkisi de bizi görünce heyecanla nefes aldılar .

Gözlerim Arasta durdu . Giydiği damatlık .......

" Kardeşlerim size emanet . İkisinden birinin kılına zarar gelirse sizden bilirim ona göre "

Arasın koluna girince nefes almayı unuttum .

O da gözlerini benden alamıyor gibiydi .

Yavaşça yürüdük . Nikah salonuna girince daha bir heyecana girdim . Koltuklara oturunca nikah memuru hemen söze atıldı .

İlkin gece ve Umut'un nikahı kıyıldı . Sonra bize döndüler . Kalbim hızlandı . Memurun dediklerini kulağım işitmedi .

" Kızım iyi misin ? Sana soruyorum "

" Çok özür dilerim "

" Sorun değil . Neyse bir daha soruyorum . Siz - "

" Memur bey annemin ismiyle anılsam "

Memur Aras'a baktı . Sonra bana döndü ." Olur kızım . Siz Serpil kızı Masal Kaya , Aras Demirkan' ı eş olarak kabul ediyor musunuz ? "

" Evet ! "

Bir ay sonra

" Aras midem ! "

" Güzelim iyi misin ? "

" Ben "

Bilincim kapanınca hissettiğim tek şey arasın kollarıydı .

                                                     ****

" Aras ? "

Gözlerim açılmadan dudaklarım arası , kocamı istiyordu . Sesimi duyunca hemen yanıma geldi ve eliyle yanağımı okşadı .

" İyi misiniz ? "

" Misiniz ? "

Elini karnımın üstüne kattı . " Sen ve bebeklerimiz "

" Bebeklerimiz ? "

" Evet güzelim . Sen ve ikizlerimiz "

"B-beklerimiz !"

Gözlerim yaşarırken hıçkırarak ağlamaya başladım . Aras bana sarılırken , annelik duygusu tüm vücudumu sardı .

Elimi karnımın üstüne koydum ve Aras'a baktım . O da heyecanlıydı .

Tam güldüm diyordum ki burnuma gelen duman ve duyduğum çığlıklarla Aras'a korkuyla baktım .

" A-aras ne oluyor ?! "

" Sakin ol güzelim  çıkacağız "

Aras elimden tutup kaldırdı beni . Kapıya doğru koştuk . Aras elini kapıya verince açılmadı . Tekmeledi , omuz attı ama olmadı .

Az önce sevinçten ağlarken şimdi korkuyla ağlıyordum . Elimi karnımın üstüne yerleştirdim ve Aras'a bağırdım .

" Aras çıkar bizi ! "

" Çıkaracam güzelim çıkaracam ! "

Gözlerim dumandan yanmaya başlayınca nefesimin kesildiğini hissettim . Yere yığılırken , elim karnımda aklım bebeklerimdeydi ....

3 Gün Sonra

Deniz kıyısında çıplak ayakla yürürken bir yandan da hem ağlıyor hemde elimle karnımı sıkıyordum .

Arasın ayak seslerini duymazdan geliyordum .

Çünkü aklım durmuştu . Kulaklarım sadece onları duyuyordu .

" Üzgünüm fakat bebeklerinizi kaubettiniz . Ayrıca eşinizin hamile kalma olasılığı %1 durumunda . Dumandan zehirlenmesine ve uzun süre de o ortamda kalması eşinize çok zarar vermiş . Başınız sağolsun "

Kendimi tutamayıp dizlerimin üstüne düştüm ve bağırarak ağladım . Aras yanıma koşup kollarını bana sardı . O da benim kadar yıkılmıştı .

Gözlerini bana çevirdi . İçimdeki yıkık şeyi onarmak ister gibi ama yapamıyordu .

" Güzelim .... "

" Aras öldüler . Bebeklerim öldü ! Ben daha beş dakika bile anne duygusunu yaşayamadım ! "

Aras kolumdan tuttu ve beni kendine çekti . İşaret parmağıyla denizin en sonunu gösterdi .

" Bak ! Denizin sonu , nasıl da imkansız gözüküyor öyle değil mi ? Ama imkansız değil niye biliyor musun ? Çünkü o tarafta ki insanlar da burayı imkansız görüyor . İmkansız diye birşey yok güzelim , yok ! Sen iste benden  imkansızı , ben yaparım . Dünyayı tersine döndür desen , tutarım ayaklarından ters çeviririm seni ama yine de imkansızın içindeki o ufacık imkanı bulur sana getiririm . Yeter ki sen ağlama "

Aras'a bir kez daha aşık oldum o an . " Sana aşığım , deliler gibi imkansız gibi "

" Sana aşığım , imkansızın içindeki ufacık imkanı yaratacak kadar ..... "

Elveda demeyeceğim .
Çünkü yine beraber olacağız .
Bu kitapta değil belki ama yeni yazdığım kitapta ,
Yine hepberaber , imkansızın içindeki o ufacık imkanı yaratalım .....