Düşman Okullar | Taekook

Forever Rain

"Taehyung ağzından"

"Kim daha orda ne kadar dikileceksin?" Gözlerimi ona çıkartmadan temkinlice yürüyerek yanına ilerledim, hoş baksamda farkedemezdi bu karanlıkta zaten."Görev, mezardaki anahtarı alıp diğer odaya geçmemizi söylüyor."Bu girdiğimiz kaçıncı odaydı bilmiyordum ama epey korkuyordum. Üzerine dün gördüğüm rüya ve Jungkook eklenince işler benim için hiçte iyi gitmiyordu.

"Mezar mı cidden mi?" Gözlerimi devirip sessizce homurdanan Jungkook'u takip ettim. Mezarın başına geldiğimizde ikimizde eğilmiş birbirimize bakıyorduk. "Sanırım biraz kazmamız gerek şurada bir yerlerde kürek olması lazım bir baksana."Her ne kadar görmeyeceğini bilsemde kafamı olumlu anlamda salladım.

Tanrım burası cidden korkunçtu bir kaç dakika sonra bir sike yaramayan fenerin ışığıyla zorda olsa kazmayı buldum.

Geri dönmek için adımladığımda ayağıma yapışan şeyle koca bir çığlık attım. Tanrım ödüm bokuma karıştı. "Taehyung iyimisin?" Hızlıca Jeon'un yanına gidip elimdeki kazmayı uzattım. "E-evet iyiyim sanırım çabuk yapalımda çıkalım şuradan"

Elindeki kazmayla bir kaç kere toprağı attırdıktan sonra karşısına çıkan tabutu açtı bende korkudan tam arkasında durmuş onun sırtından mezara doğru bakıyordum

Fakat Jungkook tabuttan bir şeyin çıkmasıyla aniden bağırıp üzerine düştü ah lanet olsun korkudan çarpan kalbime mı yanayım Jungkook'un üzerimde olmasına mı ?"L-lanet olsun korkuttun beni Jeon!" Dudaklarımız birbirine çok yakındı ilk başlarda doğru düzgün göremesem bile artık gözlerim karanlığa alışmıştı."Saçmalamadığımı söylemiştim Taehyung.." dudaklarını dudaklarıma dahada yaklaştırdı sıcak nefesini buz gibi odada dudaklarımın üzerinde hissedebiliyordum."N-ne diyorsun Jeon, kalk üzerimden." Dudaklarını tam dudaklarıma değdirmiştiki odada bir ses yankılanmasıyla "Burası aşk evi değil korku evi!" ikimizde şaşkınlıktan ne yaptığımızı şaşırdık Jungkook üzerimden kalkmış bende doğrulmuştum lanet olsun burada tabiki kamera vardı.

Jeon'dan kurtulmamla derin bir iç çektim "Kaçtığını düşünme Kim benden kaçamazsın." Tabii zaten orası ne ala senden kim kaçabilir ki? "Orasını biliyoruz tam baş belasısın." Gözlerimi devirdim bunu göremeyeceğini bilsemde.Daha sonra Jeon açtığı mezardan anahtarı aldı ve telefonlarımızı alıp diğerlerini beklemek için bekleme odasına geçtik.

Tabii Jeonda bende Jimini duvara sıkıştırmış bir Yoongi beklemiyorduk Bu oda bitişten bir önceki oda olduğu için daha aydınlıktı ve gerçekten şuan aşırı şaşkındım, bildiğiniz sürekli Yoongiye çemkiren pamuk şeker şuan kedi gibi uysal karşısında durmuş derin derin ona bakıyordu."Şey bölüyoruz amaa bizde burdayız bilin istedim." Jeonun dediğinden sonra ikiside afallayarak bize bakıp birbirlerinden ayrıldılar.Ne Jimin ne Yoongi hiç bir şey söylemiyordu bende neler olduğunu öğrenmek için Jimin'e mesaj atmaya karar verdim.

pamuk şeker :Taehyung

Pamuk şeker🍭: Sakın Taehyung

Ama:Taehyung

Pamuk şeker🍭 : Biliyorum merak ediyorsun ama şuan ne yeri nede zamanı

Tamam :):Taehyung

Pamuk şeker 🍭: Jin'de çıksın hep beraber bize gidelim bu akşam annemler evde değil bizde kalırsınız eve geçince sana her şeyi anltıcam ama şimdilik biraz beklemen gerek.

Başımı kaldırıp Jimine baktığımda kafamı tamam anlamında salladım tam o sırada herkes içeriye girmekte olan Jin ve Namjoona bakıyordu.