Değildi.
İhsan amca benim babam değildi.
Benim babam Haluk'tu.
"İyi misin?"
"Oymuş."
"Ne söylemem gerekiyor?"
"Benim ne hissetmem gerekiyor?"
"Ne yapacaksın?"
"Ne yapmalıyım?"
"Nane limon mu, papatya çayı mı?"
"Ne?"
Güldü.
"Dikkatin dağılsın diye.."
Güldüm.
"Seni gördükçe ben kafayı yiyorum. Gülme ya, gerçekten gülme artık."
"Buraları toparlayayım, eve geçeyim."
"Birlikte toplayalım. Sonra sen eve, ben hastaneye."
*****
Evin önünde duran arabadan teşekkür ederek indim. Kapıyı çaldım. Annem açtı. Gözleri büyüdü, şaşırmıştı.
"Alev?!"
Sıkıca sarıldı. Karşılık verdim. Abimler sese dışarı çıkmış, tek tek sarılmışlardı. İçeri girdik. Koltukta oturan bir İhsan amca tabi ki beklemiyordum. Ayağa kalktı. Sarılmak için adım atsa da sonra durdu. Tereddütlüydü. Rahatlaması için gidip ben sarıldım. Sarılırken saçlarımı öpmüştü. Koltuğa oturduk. Efe arkadaşına gitmişti, İkizler uyuyordu. Gonca ayağa kalktı.
"Ben sizi yalnız bıraksam daha iyi olacak."
Abim de ayağa kalktı.
"Biz ikizlere bakalım." diyip salondan çıktılar.
"Nasıl başlayacağımı bilmiyorum. En başından başlayayım. Yağız beni çağırdı. Yanına gittim. Babamın gerçek baban olmadığını, ailedeki herkesin bunu bildiğini söyledi. Babamın sen olduğunu söyledi."
Annemin dudakları şaşkınlıkla aralanmış, İhsan amcanın kaşları havalanmıştı.
"Sen de inandın mı, Alev?!"
"Anne, tabii ki inanmadım. Ama kendini benim yerime koy. Gidiyorsun, böyle bir şey öğreniyorsun. Sonra birden bütün aile, İhsan amca dahil, seni aramaya başlıyor. İnanmadım. Ama açıklama dinlemeye hazır değildim. Ben de hazır olana kadar uzaklaştım. Kendimi açıklama dinleme hazırlamak için de DNA testi yaptırdım."
"Rahatladım mı bari?!"
Gözlerimi birkaç saniye kapalı tuttum. Dudaklarımı dilimle nemlendirdim. Yapmamam gerekirdi belki de..
"Özür dilerim."
İhsan amca şefkatli sesiyle "Bir insanın evladının olması için kan bağı gerekli değildir, Alev. Ben seni kendi kızım gibi seviyorum. Bunda kimsenin etkisi yok, yanlış anlama. Ama yine söylüyorum, sen benim kızımsın." dedi.
Tebessüm ettim. Birkaç saniye sessizlik oldu.
"Benden sakladığınız, söylemediğiniz, önemli veya önemsiz ne varsa lütfen anlatın."
Annem rahatsızca yerinde kıpırdandı. Gözlerim annem ve İhsan amca arasında mekik dokudu. İkisi de birbirlerine bakmamak için büyük uğraş veriyorlardı.
"Lütfen."
İhsan amca boğazını temizledi. Gözlerini gözlerime dikti.
"Ben gençken annene aşıktım."
YOU ARE READING
Alev
General Fiction(Wattpadde Alev adındaki ilk kitaptır.) Çok zeki ve çalışkan olan Alev'in elde ettiği başarılar herkes tarafından fark edilmişti. Yıllar önce öğretmenleri onun ne kadar iyi yerlere gelebileceğini öngörmüştü. Burslu olarak yurt dışına okumaya giden...
