String Consequence

Chapter 5

Chapter 5: bruise

Nagkwentuhan kami ni Ariel habang nasa daan. Hindi ako naboring dahil literal naman siyang pala kwento.

Hindi kolang pinahalata na habang nagsasalita sya ramdam kong nag vibrate ang cellphone ko. Kaya kahit may kausap binasa ko, sasabihin ko nalang na si papa yon kahit nakita konang si Hanz.

"Wait" pag papahinto ko sa sinasabi nya. Maging paglalakad namin nahinto. Malapit na kami pero mas pinili kong huminto para lang mabasa ang message niya.

Tatama lang naman siguro ang oras ng lakad namin dahil sinasadya ko talaga kaninang bilisan maglakad kaya okay lang na huminto.

"Sino 'yan?" Tanong niya ng nakitang cellphone ko ang tinuro.

"Si papa. nag text, Wait lang" Sabi ko sa kanya. Mabuti naman at may nakita siyang kakilala kaya nakipag kamustahan sya don habang ako.

Unknown number: May pupuntahan lang ako saglit,babalik din ako.
05:02pm

Nang mabasa ang message agad akong naalerto. Pwedeng madaanan niya kami o sa kabila siya dadaan.

Pero ang kailangan kong itatak sa isip ko na kailangan kong magmadali pauwi. Baka maabutan kopa, sayang effort. Hindi ko alam kung anong kailangan niya at kailangan pa n'yang mag intay ng ganoon katagal.

Tinignan ko si Ariel pero nakikipag usap parin siya.

Malapit lang ang bahay ng Lola n'ya kumpara saamin, isang liko nalang makakauwi na s'ya sa bahay ng lola n'ya at mag Isa ko nang tatahakin ang daan pauwi--na mas pabor dahil kung ganon tatakbuhin ko nalang.

...

Nagpaalam ako Kay Ariel at nagpasalamat. Gusto pa nga akong papasukin ng lola n'ya para mag meryenda, pero itinangggi ko na  busog pa ako.

"Bye!, Ingat ka" Bulong saakin ni Ariel habang tinatapik tapik ang balikat ko.

Nginitian ko si Ariel  at hinarap ang direksyon ng matanda. Mukang okay lang naman sa kanya na tumanggi ako sa alok n'ya. She's sitting at the sofa may hawak na  panahing sinulid  na pangburda.

"Mag iingat ka apo"  then she smiled genuinely, na nakapag pawala saakin ng pagmamadali.

Pumasok ako at lumapit ako sa kanya, lumuhod at tinignan ang ginagawa n'ya. The designs are  look beautiful, isang kulay asul na paro paru na may puti sa gilid.

Cool. My favorite color.

Color of the skies and sea.

Sa kabila ng kulubot na balat ng matanda kitang kita ko parin kung gaano sya kagaling gumawa.

Someone's reminding me of her.

Mom.

"Gusto mo ba ito iha?" Maya mayang sabi ng matanda.

Nagulat ako.

"Po-o?"

Tumawa s'ya ng mahinhin at tinapik ang balikat ko.

"Heto" pag aabot nya saakin ng isang panyong puti na binurdahan nya ng magandang paru paro.

Naging mabagal ang isip ko kaya hindi ko agad natanggap yon. Kaya s'ya mismo ang nag abot no'n sa'akin.

"Maraming nagsasabi na ang simbolong paro paro ay pagbabago ng anyo. Kaya bilang regalo sayo iha, gusto kong gamitin mo ang panyong ito sa kasal mo" pagkatapos ngumiti ito muli.

"Po?" Biglang kinabahan kong utas. Mejo creepy pero mas nakakatakot yung hindi pa naman ako ikakasal!

"Hay nako lola,Hindi pa naman 'yan ikakasal, matagal payon" Maya mayay tumabi sa'akin si Ariel. Tinignan nya ako ng may pagpapasenya.