Okunma sayısı 3K oldu! Hepinize çok teşekkür ederiiiiim :* ( ^ω^)
Bu arada artık sınır koymuyorum :')
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Çizim yapmaya yeni başladım ve geliştirmeye çalışıyorum :')
Bu da benim çizdiğim Bakugo, daha bitmedi ve güzel olduğundan emin değilim ama size de sormak istedim. Nasıl olmuş sizce? ^^
--------------------------------------
| 2 Ay Sonra |
"Bugünlük bu kadar yeter Yuna-chan."
Deku'nun sesini duymam ile kendimi yere bırakmış ve nefesimi düzene sokmaya çalışmıştım. Deku oturduğu yerden kalkıp yanıma ilerlemişti.
Esneyerek ona baktığımda kalkmam için elini uzatmıştı.
"Gerçekten çok fazla yol katettin, bu 2 ayda kendini geliştirip birçok dövüş tekniği öğrendin Yuna-chan. Bundan daha iyisi olamazdı."
Deku'nun mutlu yüz ifadesine bakıp derin bir şekilde nefes vermiştim.
"Deku...Neredeyse 3 ay geçti ve hâlâ ne AFO'dan ne de Kötüler Birliği'nden haber var."
"Sığınakları yok edildi ve en iyi adamlarından birkaçı etkisiz hâle getirildi Yuna-chan. Hemen saldırmayacaklardır ama...içimden bir ses her an her şey olabilir diyor."
"En basitinden tekrar adam topluyorlar ve de plan yapıyorlar değil mi?"
"Büyük ihtimalle." Onu onaylayarak yerde duran su şişeme ilerlemiştim.
Bir yudumda şişenin yarısı dolu olan suyu içip sandalyedeki havlu ile ağzımı silmiştim.
"Hey, Deku. Sence kolyem neden parlamıyor?"
Deku bakışlarını telefonundan ayırıp bana çevirmişti. "Bu konuyuda çok düşünüyorum ama hâlâ bir fikrim yok Yuna-chan."
"Her neyse, her şey için çok teşekkür ederim Deku. Sonra görüşürüz."
"Görüşürüz!"
Deku bana büyük bir gülümseme sunduğunda aynı şekilde gülümsemiş ve spor çantamı alarak antrenman salonundan çıkmıştım.
Kalabalık sokakta yürümeye başladığımda metro durağına gitmek için bu kadar acı çekmenin gereksiz olduğunu düşünmüştüm. Gerçekten çok kalabalık ve tıklım tıklımdı... Spor çantamın askısını daha sıkı tutup adımlarımı hızlandırmıştım.
