Chapter 33
Maaga akong umalis sa bahay dahil mag kikita kami ni Permian ngayong araw. Ngayon kasi ang simula nang pag k-kwento nya tungkol saakin. Gusto ko din kasing malaman ang kahit kunting detalye tungkol saakin.
Nang makababa ako ng taxi ay agad akong napalibot ng tingin. Napatingin ako sa mataas na building na nasa harapan ko. Nasa harap ako ngayon ng condo ni Permian.
Nang makarating ako sa unit nya ay kumatok ako ng tatlong beses, Hindi din naman nag tagal at binuksan nya na ang pinto. Bumugad saakin si Permian, he's wearing a casual clothes. Just his shirts and white t-shirt.
"So, do you want to drink anything? " tanong nito. "Tubig nalang " sagot ko. Agad naman itong tumungo sa tingin ay kusina.
Napalibot ang tingin ko sa buong unit nya. Malinis ang buong paligid at malaki din. Hindi mo aakalaing lalaki ang nakatira dito. Hindi ko maiwasang hindi mag taka, sabi kasi nina Zuuli ay may asawa na ito pero parang wala naman ito dito ngayon.
"So, what do you want to know first? " tanong nito. I just want to know first the important details about me.
"Uhm, my true name. " sagot ko.
"Your name is Eritrea Arras Conception." sagot nito.
"Eritrea... " mahinang banggit ko sa pangalan ko.
"A-ang mga magulang ko? Buhay pa ba sila? " sunod-sunod kong tanong. I am really eager to know everything about me.
He looked at me first before sighing heavily. I don't know but u can see anger on his eyes when I mention about my parents. What happened?
"Your father is dead years ago, while your mother is still alive and kicking so you don't have to worry. " sagot nito.
Napahinga ako ng maluwag dahil doon. Kahit gusto ko na siyang makita ay wala pa din kasiguraduhan kung babalik pa ba ang alaala ko. I hope...
"Do I have any siblings? " tanong ko.
Dinekwatro nito ang paa habang nakasandal ang likod sa sofa. He looked hot in that position. Napa-iling nalang ako dahil sa kung ano-ano ang iniisip ko.
He cleared his throat before answering. "You don't have one but you have step brothers. " sagot nito.
Kinasal ulit ang mama ko sa iba pag katapos mamatay ng papa ko. Hindi ko alam pero may naramdaman akong sakit habang iniisip ko iyon.
"Sino sila? " tanong ko. He smiled at me before standing up and walking to my direction. Dumukwang ito papalapit saakin dahilan kung bakit siniksik ko ang katawan ko sa sandalan ng sofa. Nasa pagitan ako ng dalawa nitong kamay. Nanatili akong nakaupo at hinihintay ang susunod nyang gagawin.
Ilang inches nalang at mag lalapat na ang mga labi namin. Nararamdaman ko na din ang mainit nitong hininga sa mukha ko. His breathe smells like mint and I'm getting addicted.
"Whoa! Am I disturbing something? " dahil sa gulat at natulak ko papalayo si Permian. Napatingin ako sa pinto nang makita ko doon ang lalaking kamukhang-kamukha niya si Permian ang pag kakaiba lang nila ay may magaang aura ito at mukhang friendly, habang si Permian naman ay laging seryoso na aakalain mo ay laging may problema.
Nakita ko ang gulat sa mukha nito nang makita nya ako. Lumapit ito saakin at agad akong hinila para yakapin. Nagulat ako dahil sa ginawa nito pero niyakap ko din sya pabalik.
"Eri!" mahinang bulong nito. Nawala ang pag kakayakap ko sakanya nang may humila saakin. Si Permian iyon na may matalim na tingin doon sa lalakib. Tinaas naman nya ang kamay nya na parang sumusuko.
"This is Permion, he's your step brother. " Pag papakilala ni Permian sa kamukha nya.
"Ako lang ba? " natatawang tanong ni Permion.
"He's your step brother too. " nakangising sabi ni Permion habang tinuturo si Permian. Napatingin ako kay Permian na ngayon ay nakatingin na din saakin. Permian cleared his throat so my attention went to him.
" As you can see we're twin.." sabi naman ni Permian.
"Bakit hindi mo sinabi saakin agad? " tanong ko sakanya. Mukhang nataranata naman sya dahil sa tanong ko.
"I'm planning to tell it to you when Permion is here. " sagot nito bago mag-iwas ng tingin.
Napatango nalang ako. Hindi ko maiwasang hindi mahiya dahil sa naabutamg position namin ni Permian kanina at mas lalo pa akong nahiya nang malaman kong step brother ko pala sila.
"A-ah, gusto kong makilala ang mama ko. " sabay silang napatingin saakin nang sabihin ko iyon. May Mali ba sa sinabi ko?
"Yeah, you'll meet her. " sagot ni Permian.
May hinandang pag kain si Permian para saamin kaya kumain kami. Maraming kinuwento si Permion tungkol sa mga ginagawa ko noon pero pakiramdam ko at may nilalagpasan sya sa bawat kwento nya.
"Wala ba akong kaibigan noon? " tanong ko. Ngayon kasi at si Maricar lang ang tangi kong kaibigan.
"You have. There's Heart and now she's married with Hetius our best friend,they have one daughter. Deiva, she's already married with Nimbus with two children, Stratus and Aquila. " sagot ni Permion. Naeexcite akong makilala sila habang nag k-kwento si Permion.
"We have our other best friend Nereus and he's also married but you don't know the girl but you'll meet her soon, they have a children. Kio and Keila. " Pag papatuloy nito.
"And there's Lyons, she's not here but you two are the closest one. " si Permian na mismo ang nag sabi nun. Hindi ko namalayan na nakatingin pala ako kay Permion. When I heard Lyons name, my eyes immediate looked at Permion like I'm waiting for his reaction.
Anger and guiltiness is very visible on his face right now. I don't know what happened because I'm not here all those years.
Marami pang sinabi si Permian tungkol saakin pero napansin ko ang pagiging tahimik ni Permion. Dahil na iyon kay Lyons?
"Uhm, pwede ba akong humingi ng day off sa susunod na linggo? " tanong ko. Nakita ko ang pag kunot ng noo nito Permian.
"Why? Are you not feeling better? " tanong nito na agad naman akong umiling.
"H-hindi! Gusto ko kasing ipasyal ang mga anak ko. " sagot ko. Narinig ko ang pag buga ni Permion ng juice dahilan kung bakit nabasa ang damit nito maging ang mesa.
Halata sa mukha nito ang gulat habang nakatingin saakin. Napatingin ako kay Permian na seryosong nakatingin saakin.
"Y-yes, you can have your day off. " sagot nito. Napangiti ako dagos doon.
"C-can you tell m-me about y-your child? " tanong ni Permian habang nauutal pa. Napangiti ako dahil doon. Kapamilya ko naman sila kaya mas mabuting makilala nila ang mga anak ko.
"I have triplets... " napahinto ako sa Pag salita nang marinig ko na nabilaukan si Permion. Sinamaan naman sya ng tingin ni Permian. Ngumiti saakin si Permion ay nag sign na ipagpatuloy ko.
"I have triplets. The first born is Ciel, he has a hetorocromia, his other eye is grey while the other one is black. " sagot ko.
Nanatiling tahimik ang dalawa habang nag sasalita ako.
"The second born is Elio. Lagi nyang inaaway si Zvezda dahil hindi pa ito tuwid mag salita, ang huli ay si Zvezda, babae sya. Medyo mataray lang at hindi friendly pero masunurin naman. Dalawang taon palang sila. " sagot ko.
I can see from my peripheral vision, Permian with his bloodshot eyes. I don't know but I felt a pang of pain when I saw his eyes. I saw sadness on it. Agad akong nag-iwas nang tingin nang makita nya ako na nakatingin sakanya. Nag patuloy ako sa p[ag kwento tungkol sa tatlo. Mas gumaan ang dibdib ko habang ini-imagine ang tatlo, hindi na tuloy ako makapag hintay na umuwi mamaya.
