Elleriyle genç kızın klitorisini okşadı. Kız inleyip kendini yatağa bastırdı.
"Adımı haykır Azra. Ben seni zirveye çıkarken sen sadece adımı haykır." Azra zevkten konuşamıyordu. Sadece kendini kontrol etmeye çalışıyordu ama bu mümkün değildi. Berzan...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Berzan kimdi? Benim aşık olduğum adam kimdi? Benim bu hayatta değer verdiğim tek insan kimdi?
O herşeydi...
Benim gördüğüm benim dünyamdaki adamla bugün o adama işkence eden adam aynı kişi miydi? Değildi! Olamazdı!
Olmamalıydı...
Elimi saatlerdir ağrıyan kalbimin üzerine koydum. Kalbim çok acıyordu. En çokta korkuyordu...
Aradan dört saat gibi bir süre geçmesine rağmen hala gelmemişti. Gelmesini de istemiyordum. Buna hazır değildim. O benim dünyamdaki Berzanı bitirmişti.
Kapi açılıp kapanma sesi duyunca korkuyla irkildim. Hızla odamın kapısına varıp üst üste kilitledim. Sesler tam kesilmişken benim odamın kapısının kolu aşağıya indi bir kaç kez.
"Azra?" Korkuyordum! Allah kahretsin ki ondan korkmama engel olamıyordum. Kol bir kaç defa daha zorlandı
"Azra, beni duyuyor musun? Benim Berzan. Neden kilitledin kapıyı? Müsait mi değilsin?" Sanki kapı açılacak da Berzan gelecek mış gibi geri geri yürüdüm.
"Azra, eğer cevap vermezsen kapıyı kıracağım."
"M..müsait değilim. Üzerimi değiştiriyorum." Diye konuştum hızlıca.
"Pekâlâ, ben mutfakta yım yemek aldım dışarıdan, gel beraber yiyelim."
"Tamam." Kalbim hızla çarpmaya devam ediyordu deli gibi korkuyordum ama gitmesem kapıyı kıracağınıda biliyordum.
Kaç dakika durdum bilmiyorum ama sonunda kapıya yaklaşıp kapıyı açtım ve koridora çıktım. Mutfağa doğru yavaş adımlarla yürürken geri geri gitmemek için kendimi zor tuttum.
Mutfak kapısına gelince Berzan da tam çıkıyordu ve çarpıştık o an hızla kendimi ondan geri çekip korku dolu gözlerle ona baktım. Bana bir adım yaklaşınca ben elimde olmadan geriye bir adım attım
"Bende sana bakmaya geliyordum, korkuttum mu seni?" Gözlerim onun gözleri hariç her yere değdi. Dudaklarımı aralayıp tek kelime edemedim.
"Azra?" Yine yaklaşırken geri çekildim. Gözlerine garip bir ifade çöktü.
"Ben yokken bir şey mi oldu? Biri mi geldi?" Başımı sağa sola salladım
"Peki sorun ne?" Yine yaklaştı, bende geriye giderken sırtım duvarla buluşunca kalbim korkuyla kısıldı. Ne için korkuyordum bilmiyorum. Bana zarar verir miydi? Buna eskiden ihtimal bile vermezdim. Ama bu gün gördüklerim...
Berzan kollarını iki yanıma koyup beni kafesleyince gözlerim gözlerini buldu.
"Artık kaçabileceğin bir yer kalmadı. Söyle bakalım böyle davranmanın sebebi ne?" Sustum ne diyeceğimi bilmiyordum ki...
