◇11. Bölüm♧

76 6 3
                                    

   Mari sesi duyar duymaz irkildi.Arkadaki sesin kimden geldiğini biliyordu.Evet Luka'ydı.....
Luka: Marinette neden benden kaçıyorsun? Biliyorum düşünmen lazım ama benden kaçmana gerek yok...Lütfen bu benim de içimi acıtıyor artık...
Mari:N-ne acıtıyor Luka?Ne,neden acıtsın senin içini...Neden empati kurmuyorsun??Kendin söyledin düşünmem gerektiğini.

   Birbirlerine bağırıyorlardı.Mari içinden neden Luka'nın bu kadar açık ve ruhsuz konuştuğunu sorguluyordu.Fakat Luka da haklıydı.Onlarca kez duygularını bekletmişti.Kafası yine ve yine karışıktı.Bir şeyi kararlaştırsa öbürü kafasını karıştırıyordu.
   Birbirlerine bağırmaya devam ediyorlardı.İkisi de içini döküyorlardı birbirlerine.

Luka:İlk adımı ben atıyorum ve kabulleniyorsun fakat hala bir şeyleri kararlaştıramıyorsun

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Luka:İlk adımı ben atıyorum ve kabulleniyorsun fakat hala bir şeyleri kararlaştıramıyorsun.Artık basit düşünerek bir şeylere karar vermen lazım.
Mari:Hayır çabalamıyor muyum zannediyorsun anlamıyorum ki.Nehrin kenarına kesin bir karara varmak için gelmiştim ama sen sabırsız davrandın ve olanlar oldu.Neden seni gerçekten sevdiğimi anlamana rağmen salağa yatıp birden patlıyorsun!
Luka:N-ne dedi-?

   Mari hızlıca orayı terk etti.Luka bu sefer peşinden gelmeyecekti.Çünkü kendini kontrol altına alamıyordu.
   İkisi de gece boyu düşündüler şimdi ne olacaktı bir kavgayla her şey bitmiş miydi?Oysaki Mari itiraf etmişti.Her şey yine karışıktı......
  
   Günler geçti bir haftadır birbirleriyle görüşmüyorlardı.Küs değillerdi, sadece değişik bir soğukluk...
   Marinette'in de Luka'nın da içi yumuşamıştı çoktan.Kavuşmak istiyorlardı.Ama ne tür bir kavuşma hala bilmiyorlardı.
   Luka bu Cuma gecesi Mari'yi çağıracaktı.Köprüde buluşacaklardı.Bir an önce yazması gerekiyordu.Kaybedecek zamanı yoktu.Boş olduğu tek zaman yarındı.Eline telefonu aldı.Eee şimdi ne yazacaktı ki.Çok düşünmemeliydi.

ben:Yarın akşam boş musun?

                      mari💓:evet boşum neden?

ben:Köprünün orada buluşabiliriz miyiz?

mari💓:olur

mari💓:olur

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

        

   Mari mutlu olmuştu.Onun yapamadığını Luka yapmıştı sonunda konuşabileceklerdi.

1 gün sonra

Mari:M-merhaba
Luka:Selam...
Mari:Eeee....Konuşacağımız şeylerin ne olduğunu ikimiz de biliyoruz herhalde.Değil mi?
Luka:S-sanırım.

~sessizlik~

Mari ve Luka aynı anda:Sana söylemem gereken bir şey var...

   Birbirlerine gülümserler

~Seni seviyorum Luka
~Seni seviyorum Marinette

~
~

   Saat 10:45 civarı.Güzel bir Cumartesi sabahı.Mari saatine bakıyor ve tabiki de yine geç kalmış.Hızlıca hazırlanıyor.Ve Luka'nın teknesine doğru yol alıyor.
 

  Mari heyecanlıydı.Bugün o ilk gün klişelerindendi.Ama yine de heyecanlıydı.
   Luka onu teknede karşıladı.İkisinin de içini dökmesi onları rahatlatmıştı.Luka onu içeri geçirdi.İkisi de ne diyeceklerini bilmeden susarak ve sırıtarak birbirlerine bakıyorlardı.Luka yavaş yavaş Mari'ye yaklaştı.Ve dudağına küçük bir öpücük kondurdu.Mari de Luka'yı kendine çekip uzun uzun öptü onu......

Yazar:Evet sınavdan sonra gaza gelirim yazma konusunda dedim ama bi bok değişmedi çok üzgünüm

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Yazar:
Evet sınavdan sonra gaza gelirim yazma konusunda dedim ama bi bok değişmedi çok üzgünüm.Umarım bu bölümü de beğenmişsinizdir.Eski bölümlere göre daha kısa oldu ama daha heyecanlı olduğunu düşünüyorum.Bir dahaki bölüm final.Hazırlanın! Daha sonra aklımda olan,bu hikayeyle bağlantılı bir hikaye daha var o yüzden merak etmeyin yazmaya devam etmeyi düşünüyorum.Sizi seviyorum <3

[]♡TEK SEÇİM HAKKI☆[]Where stories live. Discover now