CHASING YOU

CHAPTER II

JADE

The phone is ringing a couple of times and the noise it brings is somewhat annoying pero nung tiningnan ko ito....

Okay nga-nga!

10 missed calls with 25 unread messages...

Napahikab na lamang ako at pinagmasdan ang bumubuhos sa ulan sa labas.

“ Woahhh...what a lucky day!”
sabi ko with a smile on my face.

Pero kahit na walang late tuwing umuulan di pa rin kaya ng kunsensya ko ang di makaabot sa first sub kaya dali-dali akong nag-ayos.

Kahit na walang dinner at breakfast, buhay pa rin ako. Ayos!

Instead of waiting kung kailan huminto ang ulan ay mas pinili ko na lang na mabasa kaysa mahuli sa first sub. At di nga ako nagkamali sa aking hinala...

“ Nice, pang ilang subject na'to?” tanong ko habang pinagmamasdang labas pasok ang mga kaklase.

“Subject? Eh ano pa...edi 'yung favorite subject ko.” sabat ni Geroll na ngumingisi while holding a cheeseburger on his right and a cola on his left.

“Health break?” napa-face palm na lamang ako after realizing na two hours late na pala ako.

Hayyy that clock...that stupid wall clock of mine causes me to feel embarrass.

After that troublesome morning I had, sabik na sabik akong tumungo sa canteen area at pumila. Sa two consecutive meals ba naman na di nai-take...sino ba naman ang di makaramdam ng gutom di ba? So I ordered everything and boommm!!!

“ seventy five po lahat including the—”

Di natapos ng canteen personnel ang sinabi after seeing my pale face na nanginginig sa sobrang kaba.

“ May problema ho ba? May kulang or sobra—”

Lagot na...ang taas pa naman ng pila tapos ang layo pa ng classroom naming nasa fourth floor. Ramdam na ramdam ko ang pagdaloy ng malalamig na pawis sa aking noo without minding the different complains heard from the students behind. I was about to cancel my orders when a girl next to me...

pay it all.

Sinubukan ko sanang mag-react pero agad din syang umalis bringing the tray intended for me, at ang inorder niyang pagkain. And for the second time...

I felt embarrassed.

Nahiya man ay sinundan ko pa rin sya sa the same spot—the table near the water dispenser. Napa-inom na lamang ako ng tubig at nang maibsan din ang kabang nadarama. I was uncomfortable being with this person...kasi sa halip na mafeel better, mas lumalala pa. Lalong-lalo na nung...

“Kenn...” she said while snapping her fingers near my face causing my heartbeat... stop. For a second. Nagtama tuloy ang tingin namin at dali-dali agad akong umiwas. For the second time, I heard her calling me using that name.

“I'm Jade, not Kenn. Stop mentioning that name in front of me.”

“At bakit?”

Woaahhh...that angelic voice of hers...

“It drives me crazy...”

“ Huh?!”