CHAPTER III

100 45 44
                                    

JADE

Matagal-tagal na rin akong di nakakabalik sa school due to the class suspension at weekend. Nai-set ko na rin ang clock pati ang time sa phone ko kaya now I'm sure na I'm too early for the morning prayer. Tumungo na ako sa classroom and it's not a surprise na I'm the first person in class. The whole room is in mess. Nakakalat ang mga gamit pati cleaning paraphernalias. Even the board is too dirty. I touched the chair's arm at puno rin ito ng alikabok.

Nangangamoy green day ata ngayon.”

Lumingon ako sa likuran at nakita ang kakarating na kaklase. He's tall at magkikita sa kanya ang pagiging athletic. I only greeted him with a smile without bothering kung close kami o hindi. Pagkatapos nun, bumalot na sa'min ang katahimikan— which I preferred the most.

Ang tahimik ng paligid pero ang ingay naman ng loob ko. There are scenes keep flashing on my mind pero hindi ko alam kung past ko ba 'yon o future. Unfamiliar faces, familiar place, random happenings but all I can feel...

“Alyssa tara! Chapel tayo.” sabi ng lalake while offering his hand. They left the room holding each others hand. And now all I can feel is...

Awts payn! Pinagpalit ka ng girlfriend mo? Wawa ka naman brad. Tara libre na lang kita. Anong gusto mo?” ani ng lalake sa barkadang humihikbi pa.

With all the feelings inside...kahit ang environment, nakikisabay na rin. But I don't understand why I felt deeply...

...in pain.

Ilang minuto ang nakalipas ay may narinig na akong sigawan at pagkukwentuhan. Sign na rami ng estudyante sa silid. Niyaya din ako ng mga barkadang magdasal kaya sumama na lang rin ako. Nakasalubong namin ang lalake kanina with the girl named Alyssa. And I realize that the familiar girl in the neighborhood ay si Alyssa pala. Kitang-kita ang pagkalumbay sa kanyang mukha pero nang nagtama ang tingin namin ay pilit din siyang mungiti which again causes my heart to beat faster. Napatagal ata ang kwentuhan nila nang tumunog ang traditional bell na siyang mas ikinakaba ng puso ko, I immediately change my route when a girl blocked my way.

Uhm, you forgot your wallet last time. Do you still remember—”

I hate it when someone ask me if I still remember things yet people keep on asking me those questions. I just ignore the girl and pretended like hindi ko siya nakita. Dali-dali akong pumasok sa classroom — umupo at pinikit ang mga mata.

What is happening to me?

Pagdaan ng ilang minuto ay natapos na rin ang flag ceremony. We entered our individual classrooms and started the class. It was a usual class that we have— boring, sets of equation, graphing and everything na may kinalaman sa stat.

Sixty minutes is too short kaya nagpaalam na ang guro. Nakatingin lang ako sa kawalan nang nai-page ako sa PD's office. Nakatingin tuloy ang lahat sa'kin na para bang may ginawa akong krimen. I may not know who really am but I'm pretty sure na di ko 'yon magagawa no.

Nakarating ako sa office of the prefect of discipline at nadatnang may dalawang tao ang nag-uusap. Tingnan ko lamang sila without entering or greeting nang tinawag ako ng lalakeng athletic din ang tindig.

Pumasok ako and I greeted them. “ Good morning po. Pinatawag niyo raw po ako?” sabi ko while bowing my head.

CHASING YOU حيث تعيش القصص. اكتشف الآن