Jung Wooyoung maddi zorluk çeken bir üniversite öğrencisidir ve bir anda kendisini oldukça yüksek bir maaşı olan 'bakıcılık' işini kabul ederken bulur.
Fakat bu bakıcılık işi normal bir bakıcılık işi değildir. Bakacağı kişi Kore'nin ünlü moda şirke...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
≪Şu anda hissettiğimden daha canlı hissettiğimi sanmıyorum≫
Wooyoung'un hayatında, şu andaki gibi hissettiği tek bir an vardı. En mükemmel anılarından birisiydi; o gün bir daha asla öyle bir şey yaşayamayacağını düşündüğü için çocukluğunun o değerli anını zihnin en arka köşesine gizleyip üzerini örtmüştü.
O zamanlar dokuz yaşındaydı, annesinin onu götürdüğü yılda bir kez yapılan festival için o kadar heyecanlıydı ki gözleri yıldız gibi parlıyordu. Tıpkı o zamanki mevsim gibi festival Sonbahar temalıydı, binaların kendisinden daha büyük olan çeşitli yüksek sesli oyuncaklar ve onlara eşlik eden göz kamaştırıcı dekorasyonlarla ortam çok keyifliydi. Yemekler en iyi ayrıntıydı, çeşit çeşit lezzetli yiyecekler ağzını sulandırmıştı.
"Çocuklar beraber takılıp bir şeyler alın hadi," dedi Wooyoung'un annesinin arkadaşı o anda, normal bir kadından biraz daha uzun boyluydu ve simsiyah saçlarının sardığı yüzündeki gülümsemeyle Wooyoung gibi utangaç bir çocuğu bile rahat hissettirebiliyordu. "Biz yapacak başka bir şeyler buluruz, merak etmeyin."
"Siz ikiniz nereye gidiyorsunuz?" diye sordu kızı Nara, kolları göğsünde bağlıydı. Umursamaz görünüyordu, sanki farklı bir şey bekliyormuş gibiydi.
"Sizin bilmenize gerek yok," diye cevapladı Wooyoung'un annesi ve ardından Nara'nın annesiyle gülüştüler. O zamanlar Wooyoung ve Nara'nın ne demek istediğini anlamadıkları kesindi ama şimdi Wooyoung geriye dönüp baktığında muhtemelen içmeye gitmişlerdi ve rahatsız edilmek istememişlerdi. "Youngh-ah, yeterince paran var, değil mi?"
"Evet annecim," dedi Wooyoung başıyla onaylayarak. Nara daha çok somurtmuştu. Muhtemelen ondan üç yaş büyük bir kızdı ama bir bebek gibi somurtuyordu.
"Güzel," dedi Nara'nın annesi Bayan Kim. "Her ne planladıysanız işiniz bittikten sonra bizimle nerede buluşacağınızı biliyorsunuz–"
"Dev neon pembe boynuzlu atın yanında. Anladık," diyerek Nara annesinin cümlesini bitirmesine izin vermedi. Kendi annesinin ona karşı bu şekilde konuşmasına asla izin vermediğini düşününce Nara'nın annesinin onun bu davranışına izin vermesi Wooyoung'u şaşırtmıştı.
"Harika. Hadi acele edin tatlışlar," dedi Bayan Kim ve nazikçe onları ittirdi, büyük gülümsemesi yanaklarını adeta parlatıyordu. "Bu gece mükemmel fotoğraflar görmeyi umuyorum."
Wooyoung utanırken Nara gözlerini devirdi. "Çok da ümitlenme."
Wooyoung annesinin ve Bayan Kim'in kol kola girip kalabalık insanların arasında gözden kayboluşunu izledi ve içindeki mide bulandırıcı hissin sadece kendi hayal ürünü olduğu konusunda kendisini ikna etmeye çalıştı.
