TEKGÖZ -GAY-

Bölüm 11

Askar işini bitirip çıktığında yüzüne bakmıyordum.

Abdest aldığını da hiç sanmıyordum. Bir dahaki sefere öğretmeyi düşünsemde bir dahası olmayacağını umut ettiğim için kafamdaki saçma düşünceleri kenara attım.

" Askar her haltı yediğine göre aç artık şu girişi . Çıkacağım ben."

Hiç oralı olmayıp homurdana homurdana köşeye gidip oturdu. Benim ona tavır almam gerektiği yerde o tavır alıyordu.
" Naz mı yapıyorsun?'

Koskoca devin yaptığı rezilliğe bak. Sopamı elime alıp kolunu dürttüm ardından da girişi gösterdim ama kafasını bile kaldırmadı.

" Askar! Kapıyı açman gerek. Her zaman burada kalamam. Ben buraya ait değilim. Ölmemi mi istiyorsun!"

Sanki beni anlamış gibi yüzünü bana çevirdi. Dehşet içinde kalmıştı. Kafasını deli gibi iki yana salladı.

" Ölmek" kelimesini tekrar ediyordu.

" Na, Ali , na."

Ne anladıda bu kadar atkilendi anlamamıştım ama yârdan düşerken peşimden atlaması aklıma gelirken kendimi şelaleye doğru koyarken buldum.
Askar ne yapacağımı anlamış gibi acı içinde kükreyip peşime takıldı.

" Yaklaşma!"

Arkamı şelaleye vermişken kararlı yüzümle Askar'ı izliyordum. Madem ölüm lafını bile onu bu kadar etkiliyordu o zaman benim buradan atlama ihtimalim ona kapıyı açtırabilirdi.

" Askar o mağaraya gitmeliyim."

Ben bunu derken bile gözü fıldır fıldıır dönüyordu.

Uçurumun uçundaki beni oradan ben atlaman nasıl alacağını düşündüğüne emindim.

" Dışarıya çıkmam gerek . Taşı çek."

Dediklerimi anlamıyordu. Yüz ifadesi çarpılmıştı. Eli ileriye doğru uzanıyordu ama geri giderim diye ilerlemiyordu.

"Co ahora"

Elimdeki çubukla yere mağara resmi çizerken dev çaktırmadan yaklaşmıştı ama ben refleks olarak geriye gittiğimde dev acıyla haykırdı.

"Esto, sesi kad!"

Ayağımın altındaki taşlar uçurumdan yuvarlanmışken daha fazla uzatmayıp geri çekildim. Yanlışlıklada olsa yârdan düşmek istemiyordum.

Bir adım öne gelmemle Askar'ın beni kollarına alması bir oldu. Gücünün farkında olmadığı için beni sıkarak öldürebilirdi. Canım iyice acıyınca elimle omzuna vurdum çekilmesi için.

" Askar, boğuyorsun beni geri çekil."

Ellerini azda olsa geri çektiğinde yüzünü gördüm.

Gözü kızarmıştı ve tek gözünden aşagıya doğru ıslak bir iz vardı.

Bana bir şey olacak diye ağlamıştı. Yüzünü incelerken irkildim. Tam ortadaki büyük tek gözü bizden ne kadarda farklıydı. Benim için kızarmışken bile tuhaf ya da itici bir mahluk olarak göremiyordum onu.

Sanki diğerleri yaratıktıda Askar kocaoğlandı benim için.

Daha fazla aklımı bulandırmamak için ellerimi göğsüne kolarak itmeye çalıştım.

Yüzüme doğru eğildiğinde şaşırsamda bir şey yapamamıştım. O da anlımı öptükten sonra beni kucağına alıp içeriye doğru ilerlemişti.

Nihayet beni içeride bıraktığında şelaleye açılan kapının önündeki taşı kapattı.

Salaklığıma sövmemek için zor durdum. Yaptığım gösteriden sonra orayı da kaybetmiştim.