When Magic went Irregular

Chapter 8: Now they knew

Chapter 8: Now they Know

Eris~~

"Babawi ako sa susunod. Hindi tayo natuloy sa amusement park dahil sa akin,"lahad ko habang nasa milktea shop kami. Wala si Marie ngayon dahil nagboluntaryo siyang sumali sa Acts.

Sumimangot si Kaye. "Okay lang. Marami pa namang next time."Nangalumbaba siya. "Bakit ba kasi naisipan ni Marie na sumali sa Acts? Hay, mabuti yon walang manggugulo sa akin."

"Akala ko nababagot ka dahil wala siya?"Sinipsip ko ang strawberry flavor kong frappe.

Tumulis ang nguso niya. "Hindi. Sa totoo nyan masaya ako kasi masusulo ko si Reign!"Tila sinundot ang pwet niya nang mapakapit siya sa bisig ni Reign. Umasim ang mukha ni Reign.

"Reign alam mo bang hanga ako sayo,"tumingin ako sa kanya. "Salamat sa pagligtas sa kin kahapon."

Kumibot ang labi niya. "Utang mo yon sa akin. Pero salamat din dahil napag-isip isip ko na magboluntaryo na sa Acts."

"Ano pati pa naman ikaw?"Bulalas ni Kaye. "Ang totoo, nababagot talaga ako kasi wala si Marie. Hindi tayo kompleto. Tapos sasali pa si Reign..."nangalumbaba siya at tinignan ako ng malagkit. "Di bale nandyan ka pa,Eris."

"Ano? Ipapalit mo ako kay Reign. No way,Kaye."Reklamo ko.

"Hindi. Biro lang,"usal niya. At biglang binagsak ang mukha sa mesa. "Hindi pwedeng mawala si Reign! Reign! Reign!"

"Baliw! Hindi naman ako mawawala eh. Magiging busy lang ako pero magha-hang out pa naman ako sa inyo."

Ngumiti lang ako.

Sa sumunod na araw. Natagpuan ko ang sarili na may bitbit na box. Laman non amg strawberry tart na binili ko para kay Silver. Nasa pasilyo ako papunta sa classroom niya. 

"Siya diba yong level 0 na first year na laging kasama ng Princes?"narinig kong bulungan ng mga estudyante nang makarating ako sa classroom ni Silver. Nasa labas ang mga kaklase niya. 

"Yeah. Ano kaya ang nakita ng tatlo sa kanya? Hindi naman siya maganda."Sabi ng kasama niya. Lima silang babae. 

"At siya yong dahilan ng insedente sa Euphy nong sabado."

"Sino ba yan at nakakaagaw siya ng pansin?"Akyat-baba nila akong tinignan. Iyong tipo ng tingin na nandidiri sila sa akin. Bumaling ako sa kanila.

"May problema po ba?"Tanong ko sa friendly na tono.

Nagpalitan sila ng tingin. Lihim nila akong kinukutya. Lumapit ang isa sa akin. Siya yong nagsimula ng usapan kanina. Pula ang buhok niya at may suot siyang malaking hairpin. "Oo, meron. At ikaw yon. Sino ka ba ha?"

"Ako si Eris Faith Guzman,"diretsong sagot ko

Bigla silang humagalpak sa pagtawa. Napahawak pa nila ang tyan nila. "Huhuhu I already knew you and that's not what I meant asking you. Tanga!"

"Alam ko. Sino rin ba kayo at bakit niyo ako sinasalitaan ng masama? Kung galit kayo sa akin pwede niyo namang sabihin ng direkta sa kin."Pumitik ang puso ko. Bigla kasi akong naging palaban. Nawala na yong bumabalot na hiya sa kin. Hindi ko matatagalan ang pangaapak nila sa pagkatao ko. Hindi ko naman sila inaano. 

"To tell you directly, we loathed you! We want you to be gone in this school!"

"Talaga? Grabe ang sama niyo. Ok, gawin niyo kung ano ang gusto niyo. Hate me and kill me on your imagination."Nilapag ko ang box sa sahig at dinukot ang candy sa bulsa ko. Kinuha ko ang kamay niya upang ilagay ang candy doon. "Pero patatawarin ko pa rin kayo. Ang rose candy ang tanda na hindi ako galit sa inyo. Sana hwag kayong maging ganyan sa iba, mamamatay lang kayong may hinanakit at kailanman hindi niyo makukuha ang totoong kaligayahan. Matutu ka rin magmahal. Wala namang mawawala."