Aşağıdan sesler geliyordu ben de ne olduğuna bakmak için indim. Bir sürü takım elbiseli adam vardı. Salon da toplamışlardı. Salona girdim ve "Araf" diye seslendim alışveriş için izin isteyecektim. Tüm kafalar bana döndü ve baştan aşağıya süzüldüğümü hissetim. Oha ben iç çamaşırlarım ile mi aşağıya inmiştim? Adamların hepsi şok olmuştu ve aralarından bir kaç tanesi piç bir biçim de gülümsedi. Araf yanıma koşar adımlarla gelirken arkadan bir adam "vay vay vay demek koskoca Araf Soydan'ın kızı bu" dedi ve ekledi "zevkin baya iyiymiş Araf bey" sonra güldü. Herkes ciddi bir ifade takınırken o gülüyordu. Araf adama döndü ve "Benim olana kimse bakamaz hemen önünüze dönün mafya falan dinlemem hepinizi işkence odasına çekerim şayet bir kaçınız tanık oldu odama" dedi ve o güldü ama hafif bir gülümsemeydi mutluluktan uzak tehdit eden bir gülümseme. Araf beni kucağına aldı ve odanın yolunu tuttu cidden sinirlenmişti bana öyle bir bakıyordu ki kafamı boyun girintisine sakladım. Arkadan o adamın sesi geldi "seninki nerde Emre bey?" Gülüyordu. Ardından da Emre güldü tehditkar bir biçimde ve "işkence odasını özlediğinizi bu kadar belli etmeyin Eray bey" diye vurgu yaptı sonlara doğru. Odaya girdiğimiz de Araf odayı kilitledi pencereleri kapattı ve perdeleri çekti. İşte yine ceza çekme sıram gelmişti .
YOU ARE READING
Siktir mafya mı?
General FictionOnlar acımasız yeraltı dünyasının korkulu rüyaları olan Araf Soydan ve Emre Soykıran. Gözlerini bile kırpmadan sırf sinir atmak için bile adam öldüren kimseye acımayan sadist insanlar. Ortam da isimleri geçtiği zaman herkese besmele çektirip destura...