Siktir mafya mı?

Okul

Bugün Araf ile konuşacaktım üniversite sınavına girmem lazımdı yoksa o kadar okuduğum boşa gidecekti. Ayrıca 3 hafta sonra mezuniyetim de vardı. Of of hangisini diyeceğim Allah'ım. Kahvaltı için güzel bir duş alıp aşağıya indim. Emre ile Firuze her zaman ki gibi tartışıyordu. Araf'ın önünde dosyalar viskisinden yudumluyordu. Sabah sabah."Günaydın" dememle herkes bana baktı. Firuze gülümsedi Emre "Günaydın Gamze" dedi Araf ise hiç bir şey demeden dosyalara baktı. Dün gece hiç uyumamıştı belliydi gözleri kızarmış altları morarmıştı. Ama hâlâ çok yakışıklıydı o kahverengi saçları özellikle. "Araf bir şey konuşabilirmiyiz?" "Hayır yemeğini ye!" Bağırdı hayvan. "Araf lütfen önemli bir mesele" "yemeğini ye çalışma odasına gel" diyip gitti. Emre hemen kahvaltıdan kalkıp Araf'ın yanına gitti. Firuze "noldu kızım?" Diye sorular sorarken aklım Araf da kaldığı için duymamazlıktan geliyordum acaba dün neden uyumadı?. "Kızım sana diyorum" Firuze nin sesi ile kendine geldim. "Araf'la üniversite işini görüşmem lazım malum sınava giricez" "haklısın canım bir konuş ben de Emre ile konuşayım" "Tamam bitanem" dedim ve yemeklerimizi yedik. Araf'ın yanına çıkarken korkuyordum. "Araf ben geldim" "noldu Gamze seni dinliyorum" "şey Araf biliyorsun sen hayatıma girmeden önce benim bir okulum vardı ve-" "artık yok Gamze sınav falan da yok unut bunu hadi git şimdi" lafımı kesmişti hayvan beni dinlemeden. Emre ben girince aşağıya inmişti. Odadan çıkınca bağırma sesleri duydum Emre ile Firuze kavga ediyorlardı. Sonra cam sesi duyuldu koşarak aşağıya indim ve Emrenin cam kapıya tekme attığını gördüm. Fazla sinirliydi ve bağırıyordu. "Bana bak kızım bundan önceki hayatın da olmayabilirim ama şimdi varım ve hep olacağım bunu o ufak beynine sok ha bir de bu siktiğim okuluna değil gitmek yanından bile geçemezsin konu kapanmıştır.!" Diye bağırdı. Ve kapıyı çekip çıktı. Arkasından Araf merdivenlerden inerken bana piç gülüş gönderdi ve öpücük attı uyuz nolacak. Okulun kapanmasına 3 hafta vardı hiç değilse mezuniyete gitseydim. Bunu Araf gelince konuşacağım. Araf'lar akşam gelince yemek yedik kimseden çıt yoktu. "Araf biraz konuşabilir miyiz?" "Yine saçmalıyacaksan hayır" "başka bir konu" "Tamam odaya çıkalım" biz çıkarken Firuze nin Emreye bakmayıp odasına geçtiğini Emrenin sinirden kasıldığını gördüm. "Söyle dinliyorum" "Araf biliyorum üniversite işine izin vermedin ama mezuniyete gideyim benim için cidden çok önemliydi bu sene lütfen" "Hayır" "lütfen" "Hayır dedim uzatma!" "Öyle mi Araf!" "Öyle!" "Peki!" Diye bağırıp odadan çıktım. Arkadamdan "iki gün sonra ailem gelecek ve ertesi günü düğünümüz olacak!" Diye bağırdı. Düğün mü? Düğün he asla ARAF SOYDAN asla seninle evlenmem ölsem bile...