Duru'lu Eczane/Texting

GÖRÜŞME

"Ben çıkıyorum anne."

Aynada başımdaki mor şalı düzeltirken annemin merhametli sesi geldi kulağıma. Anne olmak böyle bir şey işte.

"Dikkat et kızım. Kimin geleceği belli olmaz oraya. Gözün açık olsun. Allah'a emanet ol."

Eczanede çalışıyorum. Annem televizyonda izledikleriyle benim için korkuyor. Siyah kuşağımı unutuyor tabi. Küçükken babam benim eğitim almam için göndermiş. İyi ki düşünmüş böyle bir şeyi. Bence her kız karate eğitimi almalı.

"Siyah kuşağına güvenme yavrum. Bir anda oluverir bak."

Annem söylenerek yanıma geldiğinde gözlerimi kocaman açtım. Annem böyle düşünmüyordu ama...

"Dağ gibi oğlanı deviriverdi iki züppe."

"O kim anne?"

"İşte şu dizi yok mu?"

Düşünceli bir hâle büründüğünde anlamaz hâlde anneme bakmaya başladım. Nerden buluyor bu dizileri?

Kulağıma gelen zil sesiyle gözlerim saatime gitti. Şimdi çıkmazsam müşteriler kapıda kalabilir.

Kapıyı açtığımda Mualla teyzeyi gördüm. Evlenme teşkilatı başkanı. Gözlerimi devirmemek için kendimi zor tuttum. Ayy bana fenalık geliyor.

"Duru kızım. Annen evde de mi?"

Başka ihtimal var mı diye düşünürken ayağındaki terlikleri çıkartıp söylenerek içeri geçti.

"Ayy benimki de laf işte."

Bence de.

"Hoş geldin Mualla."

"Hoş buldum komşum."

Kendi aralarında hal hatır sorduklarında boğazımı hafifçe temizleyip konuştum.

"Ben çıkıyorum."

Arkamı döneceğim vakit Mualla teyzenin sesiyle duraksadım.

"Dur kızım bir şey konuşmaya geldim."

"Geç kalıyorum-"

"İki dakika dur. Hem tansiyon hapı alacağım senden. Birlikte gidelim."

"Nexivol?"

Anlamaz hâlde bana baktığında başımı hafifçe salladım. Kadına hap ismi söylüyorum. Allahım...

İçeriye doğru gittiklerinde spor ayakkabılarımı dolaptan aldım.

"Duru kızım gelsene!"

Mualla teyze içeriden seslendi. E ne alaka ya!

"Sen annemle konuşana kadar ben de o arada ayakkabılarımı giyerim, dedim Mualla teyze."

Beyaz spor ayakkabılarımı daha çok kavrarken kapının eşiğinde görünen kısa boylu ve toplu gövdeli evlenme teşkilatı başkanıyla ürktüm. Niye öyle habersiz geliyorsun?

"Kaç dakika sürecek ayakkabı giymen Allah aşkına."

"İki-üç dakika. Bağcıkları zorluyor."

Eliyle gel işareti yapıp içeri geçti. Aff!

Yerlerimize geçtik. Mualla teyze pek heyecanlı gelen sesiyle konuşmaya başladı. Yine başlıyoruz.

"Görsen pek yakışıklı. Duru'ya da pek yakışır. Doktor. Okumuş etmiş. Bizim kıza yakışır-"

"Mualla teyze lütfen artık ya! İstemiyorum."

Elimi kavrayıp konuştu. Sesini alçaltması yok mu? Allahım duygularımla oynuyorlar.

"Seni görmüş. Annesi için ilaç almaya gelmiş eczaneye. Kimseyi beğenmiyor kızım. Seni beğenmiş. 32 yaşında. Bak yaşın geçiyor."

Kimseyi beğenmiyor? Ben de onu beğenmiyorum o zaman. Daralıyorum!

Ayağa kalkıp konuştum.

"Hadi Mualla teyze gidelim."

"Bi düşün kızım. Hemen evlenecek değilsin ya."

Dudağımı aralayacağım vakit annemin sesiyle duraksadım.

"Bi görüş istersen kızım."

Beklentiyle bana bakıyorlardı. Sıkıntılı nefes verip başımı salladım.

"Bir daha evlilik lafı duymak istemiyorum."

Mualla teyze heyecanla koluma girdiğinde gözlerimi kocaman açtım.

"Yakında düğün var."

"Ne düğünü Mualla teyze. Görüşme olacak sadece."

"Olur olur."

Çatılan kaşlarımla anneme döndüğümde takma kafana dermiş gibi bakışlar attı. Bir gün birine öyle bir patlayacağım ki...

...

Arabadan indiğimde Mualla teyze de ön koltuktan inmişti. Eczaneye doğru ilerlemeye başladık.

"Evren nasılsın oğlum?"

Mualla teyze yerinde sabitlendiğinde başımı çevirdim. Bizim mahallenin kırtasiyesinde babasının yanında çalışıyor Evren. Maddi sıkıntılardan dolayı üniversite sınavını kazanmasına rağmen gidememiş. Ailesine destek olmak için çalışıyor. Allah yardımcısı olsun.

"İyiyim Mualla teyze sen nasılsın?"

Başını bana çevirip baş selamı verdikten sonra selamını aldığımda Mualla teyzeye dönmüştü.

"Ben de iyiyim oğlum şükür. Tansiyon hapı almaya geldim. Almayınca kötü oluyorum."

"Geçmiş olsun."

"Sağ ol oğlum."

Yanından ayrıldığımızda vakit kaybetmeden eczaneye geçtik. Önlüğümü giyip Mualla teyzenin tansiyon hapını yazdım.

"Buyur Mualla teyze."

Plastik bardağı çöpe atıp yanıma doğru geldi. Hava gerçekten çok sıcak.

"Sağ ol kızım."

Çantasının ön cebinden kağıt çıkartıp önüme koydu.

"Adı Engin. Telefon numarası. Müsait olunca konuşursunuz. Annesinden aldım numarasını."

"Mualla teyze ben mi mesaj atacağım? Gitsin o atsın."

"Ne olmuş kızım? Nazlanma."

Sakin ol Duru...

Yüzünde değişen duygu geçişleri ile nasıl baktım diye sorgulamaya başladım kendimi.

"Bugün mesaj atacak sana kızım. Sen dert etme. Hadi Allah'a emanet ol."

Kaçar gibi eczaneden çıktı. Sıkıntılı nefes verip sandalyeye oturdum. Aff!

Telefonumdan gelen sesle umursamaz bir şekilde telefonu elime alıp ekran kilidini açtım. Bilinmeyen bir numaradan mesaj gelmişti. Okuduğum mesajla kaşlarım çatıldı. Sen kimsin ya!

05*********/ Son 6 gün

✨

Selamün Aleyküm Kardeşlerim

Bölüm nasıldı?

Duru?

Annesi?

Mualla teyze?

Bilinmeyen numara?

Düşüncelerinizi paylaşırsanız sevinirim.

Kendinize iyi bakın. En güzele emanetsiniz♡♡