Duru'lu Eczane/Texting

ÖZEL BÖLÜM

Selamün Aleyküm :)

Özel bölüm ile geldim. Bu bölümde Küçük Yaramaz Duru ile Çok Akıllı Evren'i okuyacağız. İyi okumalar diliyorum :)

Buyrun bölüme ✨

ÖZEL BÖLÜM:
BUGÜN BENİM DOĞUM GÜNÜM!

✨

"Evren abi!"

Küçük burnumu çekip koşmaya başladım. Kartopu oynuyor. Hı!

Yüzüme gelen şeyle gözlerimi sımsıkı kapattım. Canım acımıştı. Uff!

"Duru iyi misin?"

Evren abimin telaşlı gelen sesiyle canım daha çok acıdı. Ağlamaya başladım. Burnum akıyor!

"Duru..."

Başımdaki şapkayı düzeltiyordu. Canım acıdı işte...

"Ümit neden Duru'ya attın! Ağlıyor şimdi!"

Çok kızdı. Şaşkınca Evren abime bakarken çirkin çirkin Ümit'e bakıyordu. Burnumu çekip bakmayı sürdürdüm. Sonra Evren abim bana döndü. Çirkin çirkin bakıyor yine.

Cebinden peçete çıkartıp üşüyen burnumu sildi. İçimdeki mutlulukla konuşmaya başladım. Evren abim gülümsüyor.

"Biliyor musunuz, bugün benim doğum günüm!"

Güldüler. Şaşkın şaşkın onlara bakarken Evren abimin sesini duydum. Çirkin çirkin bana bakıyordu.

"Üşümüşsündür, eve git hadi."

Kolumdan tutup beni arkasından götürdü. Üzülmüştüm. Ama bugün benim doğum günüm...

"Evren abi, bugün benim doğum günüm."

Duymuyor beni. Koluna vurdum. Hızla bana döndü. Çirkin çirkin bana bakıyor!

"Biliyorum Duru! Annemle gelecektim ya öğleden sonra. Neden dışarı çıkıyorsun! Hasta olacaksın!"

Acıyan burnumu çekip koluna vurdum.

"Seninle oynamıcam. Bahar da uyuyor. Canım sıkıldı işte! Sen benim abim değilsin artık!"

Yerimde yükselip saçını çektim. Elimi tutmaya çalışıyordu.

"Saçımı çekme!"

"Çekicem işte! Çekiceeeem!"

Kolumu bıraktığında durdum. Yürümeye başladı. Evren abim üzüldü mü?

"Evren abi! Tamam çekmicem, gel hadi!"

Yanına geldiğimde koluna sarıldım. Durmuştu. Başımı kaldırıp Evren abime baktığımda gözleri kızarmıştı. Üzgün üzgün bana bakıyor. Evren abi...

"E-evren abi... Özür dilerim..."

Acıyan burnumu çekip Evren abime baktım. Çirkin çirkin bakmaya başladı. Ben de çirkin çirkin baktım ona. Tuttuğum kolunu çekiştirdiğinde daha çok sarıldım koluna. Hı!

"Duru bıraksana!"

"Bırakamıcam işte bırakmıcaaam!"

Bunalmış gibi nefes verdi kocaman. Bana bakmıyordu. Boynundaki sarı atkıyı çıkarttı. Gözlerimi kocaman açmış, Evren abime bakıyordum. Atkıyı annem gibi sardı boynuma. Gözlerime kadar çekmişti atkıyı. Hı!

"Nefes alamıyorum!"

Çirkin çirkin bakıyor bana. Kolunu sertçe bıraktım.

"Hasta olacaksın! Atkın nerde senin!"

Omuzlarımı kaldırıp başımı çevirdim. Ben sevmiyorum atkı.

"Sevmiyorum."

Ağzımı açıp rahat nefes verdim. Burnum üşüdü ama benim.

"Duru..."

Çirkin çirkin bakıyor bana. Atkıyı yine gözlerime kadar çekti. Göremiyorum ama ben!

Elim atkıya uzanırken kollarını bana sardı. Çirkin çirkin bana bakıyordu.

"Bıraksana oğlum!"

Yürümeye başladı. Beni de peşinden götürüyor. Hı!

"Sana demedim mi-"

"Oğlum demiceksin diye." deyip kıkırdadım. Bir şey demedi. Canım sıkıldı benim.

"Evren abi..."

"Efendim..."

Kıkırdadım. Evren abim gülüyordu.

"Bugün benim doğum günüm!"

✨

Düşüncelerinizi paylaşırsanız sevinirim :)

Kendinize iyi bakın. En güzele emanetsiniz✨