Zawgyi
လီရုန္တစ္ေယာက္ စံအိမ္အေနာက္ဘက္ကိုသြားဖို႔လုပ္ေပမယ့္ သူဆီေျပးလာတဲ့လူေတြေၾကာင့္ အေနာက္လွည့္ကာ ၿခံရဲ႕ဂိတ္ေပါက္ဆီသို႔သာအေျပးသြားလိုက္သည္ ။ျခံဝကအေစာင့္နွစ္ေယာက္က လီရုန္ေျပးလာတာျမင္ေတာ့ ဘာလဲဆိုၿပီးေၾကာင္သြားၾကေပမယ့္ အေနာက္က သူ႔ေဘာ္ဒါေတြရဲ႕"သူကိုတား!"ဆိုတဲ့အသံေတြေၾကာင့္ နွစ္ေယာက္သား လီရုန္ကိုတားဆီးဖို႔ျပင္လိုက္ၾကတယ္။
လီရုန္လဲ သူယူလာတဲ့စာအုပ္နဲ႔စာ႐ြက္စာတမ္းေတြကိုတင္းၾကပ္စြာဆုတ္ကိုင္ကာ တားဆီးလာတဲ့ အေစာင့္နွစ္ေယာက္ထဲမွ ပထမတစ္ေယာက္ရဲ႕ဗိုက္ကို ေျခနဲ႔ပိတ္ကန္လိုက္သည္။ထိုတစ္ေယာက္လဲက်သြားသည္နွင့္ ေနာက္ေယာက္က သူ႔ဆီကိုလက္သီးနဲ႔ပစ္ထိုးကာဝင္လာတာေၾကာင့္ ထိုလက္ကို ဆုတ္ကိုင္လိုက္ကာ ဝမ္းဗိုက္ကို ဒူးနဲ႔တိုက္လိုက္သည္။ထိုတစ္ေယာက္က ဒူးေထာက္က်သြားေပမယ့္ လီရုန္လက္ထဲက စာ႐ြက္စာတမ္းကိုျမင္ေတာ့ အေရးႀကီးသည္လို႔ေတြးလိုက္ၿပီး ဆြဲယူေလတယ္။ လီရုန္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္ၿပီး ျပန္ဆြဲယူလိုက္ေတာ့ ထိုလူကလည္းမလႊတ္ေပးပဲ ဆြဲထားရာ ကိုယ္ဆြဲ သူဆြဲနဲ႔ စာ႐ြက္ေတြက ၾကားထဲက ဆုတ္ၿပဲကာသြားေလသည္။
လီရုန္ ေဒါသထြက္သြားကာ...ထိုအေစာင့္ရဲ႕မ်က္ခြပ္ကို ပိတ္ကာကန္လိုက္သည္။
"ခ်ီးပဲ!!!ၿပဲသြားၿပီ ေခြးမသားေလးရဲ႕!!"
ထိုအေစာင့္က နွာေခါင္းေသြးမ်ားထြက္ကာ မူးေဝၿပီး လဲက်သြားခ်ိန္မွာ ပထမတစ္ေယာက္ကျပန္ထလာျပန္သည္။လီရုန္ *ကြၽတ္*သတ္လို႔ အေနာက္လွည့္ေျပးရန္ႀကံလိုက္ေပမယ့္ ေနာက္က်သြားၿပီ တုန္းလင္လူေတြက သူ႔ကိုပိတ္စို႔လို႔ထားလိုက္ၿပီ။
လီရုန္က ထိုလူေတြကို ဘယ္လိုေက်ာ္ျဖတ္ရမလည္းဆိုတာ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာစဥ္းစားေနတုန္း...တုန္းလင္က သူ႔လူ႔ေတြၾကားမွ တိုဝင္ကာ...
"လီရုန္!မင္းေျပးလို႔မလြတ္ေတာ့ဘူးကြ!"
"က်စ္!တုန္းလင္.."
"ဟားဟား...ဒီတစ္ခါဘယ္လိုေျပးဦးမလဲ လီရုန္...!!!မင္းအရွံုးေပးလိုက္ေတာ့...အကုန္လံုးက မင္းကိုယ့္ေမြးစားအေဖကိုသတ္ခဲ့လို႔ မင္းကို႐ြံ႕ရွာမုန္းတီးေနၾကၿပီ မင္းအျပစ္မင္းခံလိုက္တာေကာင္းမယ္!"
