Zawgyi
*ဒိုင္း*!ဆိုေသာေသနတ္ပစ္သံကက်ယ္ေလာင္စြာထြက္ေပၚလာကာ လီရုန္တစ္ေယာက္ သူေတာ့သြားၿပီလို႔ေတြးလိုက္ေပမယ့္ သူ႔ခနၶာကိုယ္မွာနာက်င္မႈတစ္စံုတစ္ရာမွမခံစားရသလို ထြက္ေပၚလာတဲ့တဲ့လီမင္ရဲ႕နာက်င္စြာေအာ္သံေၾကာင့္ မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္လုိက္သည္ ။
ျမင္လိုက္ရတာက ေသနတ္ကအေဝးမွာက်ေနၿပီး လီမင္ဟာသူ႔ရဲ႕ေြးမ်ားစီးက်ေနတဲ့လက္ဖဝါးကိုကိုင္ကာ ေအာ္ဟစ္ေနသည္။လီရုန္ကဘာျဖစ္သြားတာလဲဆိုၿပီး အံ့ၾသမိေနစဥ္ "ကေလး!"ဆိုတဲ့သူ႔ခ်စ္သူရဲ႕စိုးရိမ္တႀကီးေခၚသံနဲ႔အတူ သူ႔ရဲ႕ေနာက္ေက်ာျပက္ဟာေႏြးေထြးလို႔သြားသည္ ။လီရုန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ခ်စ္သူက သူ႔ကိုညႇင္သာစြာၿပံဳးျပေနသည္ကိုျမင္လိုက္ရသည္ ။နႈတ္ခမ္းကၿပံဳးေနေပမယ့္ သူ႔ခ်စ္သူရဲ႕မ်က္ဝန္းတစ္စံုက စိုးရိမ္ေၾကာင့္က်မႈေတြကိုျမင္ေနရၿပီး ၊သူ႔ကိုထိေတြ႕ေနတဲ့လက္တစ္စံုဟာလည္း တုန္ရင္ေနသည္ကိုခံစားရသည္ ။
လီရုန္ သူ႔ကိုယ္သူသာရိုက္ပစ္လုိက္ခ်င္သည္။သူ႔ခ်စ္သူ ေသာက္ရမ္းစိတ္ပူေနမွာကိုမထည့္တြက္ပဲ လုပ္ခ်င္တာကိုလုပ္ေနတာပဲ ။
လီရုန္က စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားၿပီး သူ႔ခ်စ္သူရဲ႕မ်က္နွာကိုလက္ကေလးနဲ႔ထိေတြ႕လိုက္ကာ..
"ကြၽန္ေတာ္ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး..ခင္ဗ်ားကိုစိတ္ပူေစမိၿပီ..ေတာင္းပန္ပါတယ္.."
"ဟင့္အင္း ကေလးအဆင္ေျပရင္ၿပီးတာပဲ !!"
"ဒါနဲ႔ လီမင္ကိုခင္ဗ်ားပစ္လိုက္တာလား?ေနာက္ၿပီး ဒီကိုဘယ္လိုသိၿပီးေရာက္လာတာလဲ?"
လီရုန္ကေမးလိုက္ေပမယ့္ ရွေကာေဖးလက္ထဲမွာ ဘာေသနတ္မွမေတြ႕ေခ် ။ရွေကာေဖးက လီရုန္ကိုထူေပးရင္း..
"အဲ့ဒါ မင္းေနာက္ကို ကိုယ့္ရဲ႕လူတစ္ေယာက္ကိုေနာက္ေယာင္ခံလုိက္ခိုင္းထားလို႔ မင္းဘယ္မွာလည္းဆိုတာ ကိုယ္သိၿပီးလိုက္လာတာ..အဲ့ေခြးေကာင္ကိုပစ္တာလဲကိုယ္မဟုတ္ဘူး..."
"အဲ့ဒါ ငါ...ရဲ႕ကိုကိုပစ္လိုက္တာ!ေကာင္စုတ္ရဲ႕.."
ထြက္ေပၚလာတဲ့ လ်ိဳခ်င္းေဟာင္အသံေၾကာင့္ လီရုန္က ရွေကာေဖး ရဲ႕ေနာက္ကို ကိုယ္ေလးေစာင္းကာလွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္ ။လ်ိဳခ်င္းေဟာင္က သူ႔ခ်စ္သူကုန္း႐ြဲ႕ဟန္ရဲ႕ကိုယ္ကိုမွီကာရပ္ေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္သည္ ။
