7. Bölüm: Dünyanın En Güzel Hissi. *Birine baktığında onun sana çoktan bakıyor olduğunu görmek...*
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Salondaki herkesin gözü üzerimizdeydi, doğal olarak. Gülümseyerek heyecanımı yenmeye çalışıyordum ve bu sefer Doruk'un elimi tutması da yetersiz kalıyordu. Bizi çeken kameraya gülümsedim Emel beni izliyorsa buradan izliyordur diye düşünerek.
Sonra Doruk'un elimi bırakıp yerine geçtiğini fark ederek ona döndüm. Şarkıya girmesini bekledim. Çok da gecikmedi. Gitarını çalmaya başlarken öylece onu bekliyordum. Biraz daha çaldı ve ben de söylemeye başladım.
Hayat bazen öyle insafsız ki Küçük bir boşluğundan yakalar. Hissettirmez en zayıf anında Seni ta yüreğinden yaralar...
Sesimin titremesini kontrol altına almıştım. Gözüm Doruk'a döndüğünde onun da bana bakıyor olduğunu gördüm. Gülümseyince aynı şekilde karşılık verdim ona.
Ellerin, kolların bağlansa da Başında kasırgalar kopsa da Sen tüm gücünle karşı koysan da Seni acımasız sevdaya salar.
Sen de benim kadar gerçekleri görüyorsun. Beraber olamayız, benim gibi biliyorsun. Bir başka dünyanın insanısın yavrucağım. Sen kendi dünyanın toprağında büyüyorsun.
Evet o da biliyordu gerçeği. İkimiz de biliyorduk. Biz arkadaş kalamazdık. Aramızdaki enerji daha fazlasıydı.
Haklısın, biraz geç karşılaştık. Oysa hiç konuşmadan anlaştık. Bazı şeyler var ki söylenmiyor, Biz senle sözleri susarak aştık.
Şarkının sözleri beni büyülerken çok garip hissediyordum. 'Biz senle sözleri susarak aştık.' diyecek söz bulamıyordum. Gerçekten. Doruk'un bakışlarını tekrar üzerimde hissettiğimde ona baktım.
İnsan acılarla kıvransa da Ve o aşkta bir daha doğsa da, Dünyasını yeniden kursa da Düşler ve gerçekler ayrı ayrı yaşar.
Sen de benim kadar gerçekleri görüyorsun. Beraber olamayız, benim gibi biliyorsun. Bir başka dünyanın insanısın yavrucağım. Sen kendi dünyanın toprağında büyüyorsun.
Şarkı söylemek bizi yakınlaştırmıştı işte. Bizim gibi iki yabancıyı bile. Başarmıştı beni tekrar ona aşık etmeyi... şimdi birbirimize öyle bir bakıyorduk ki arkadaş olduğumuz düşünülemezdi belki de. Birbirimize aşık değilsek ne anlatıyordu bu bakışlar?
Alkış sesleri beni kendime getirirken nerede olduğumuzun bir kez daha farkına varıyordum. Önce kameraya gülümsedim, sonra Doruk'a. Minnet dolu bakışlarla salona göz atmamdan sonra Doruk'la tekrar bize ayrılan prova odasına geçtik. Sonraki yarışmacılar ekranda çağrılırken Doruk sabırsızca konuşmaya başladı.
