The loverboy

2.

Heyhey,
Ik ben ziek thuis, dus ik heb de tijd om te schrijven. Dus hier is een nieuw hoofdstuk!💖
-------------------
Na mijn schoolwerk met Amanda. Ren in naar boven om mijn skype te checken.
*geen berichten*
Ik heb heel weinig vrienden omdat ik bijna nooit het huis uit ga, ik sport thuis, ik maak mijn school thuis. Dus het is moeilijk om vrienden te maken.
*pling*
Een berichtje van mijn buurjongen, hij heet Lucas en is 18 jaar.

L: Hey, heb je zin om af te spreken?

E: Ja is goed, waar?

L: ik heb een verrassing voor je. Kom naar het Café hier om de hoek.

E: Okej? Ik ben benieuwd! Tot zo!

Wow vraagt hij me nou mee uit?
Ik gooi mijn laptop dicht. En ik ren de trap af.
'Doei Amanda, ik ben zo terug!' Roep ik vanuit de gang.
'Waar ga je heen?' Vraagt ze.
'Naar een vriend' antwoord ik.
'Oke, veel plezier!' Roept ze me nog na.

Ik ren naar het café, Ik zweet bijna van de spanning! Wat zou hij voor verrassing hebben? Ik loop het cafe binnen. Ieuw het ruikt hier naar rook. Ik zie Lucas aan een tafeltje zitten en ik loop naar hem toe.

'Haayy, Emily!' Zegt hij.
'Hey...' Zeg ik verlegen.
Ik ga tegenover hem zitten.
'Kom je niet naast me zitten?' Vraagt hij.
'Oke...' Antwoord ik. Meestal ga je tegenover iemand zitten. Maar dat maakt niks uit.
Ik ga naast hem zitten.
Ik kijk hem aan. Hoe kan hij me leuk vinden?
Hij is zo ontzettend knap. Ik voel ontelbaar vlinders in mijn buik.
Zonder dat ik het doorheb kust hij me. Nouja. Hij zoent me. Zijn tong botst tegen mijn tanden.
Ik weet nog niet of ik dit wel wil, maar ik laat het toe. Voor hem.
Zijn hand glijd naar beneden. Onder mijn jurkje en hij masseert mijn benen. Ik wil dit niet. Echt niet.
'Niet doen Lucas!'
'Ja snap ik, kom dan doen we het in een bed.'
'Wat! Nee!'
Maar Lucas sleept me mee naar buiten. Hij gooit me in zijn auto.

Hij stopt bij een heel groot huis.
'Dit is jouw'n huis toch niet!?'
'Nee schat, hier ga jij voor mij werken!'
"Wat! Dat meen je niet. Dan kan je niet maken!" Gil ik.
'Oh wacht.. Dat kan ik wel.' Bijt hij me toe.
Ik gil maar Lucas doet zijn hand voor mijn mond.
Hij sleept me mee naar binnen. Er lopen overal meisjes van ongeveer 9 tot 18 jaar. Zo jong al!

We lopen de trappen op. Het zijn er heel veel. Maar uiteindelijk stappen we een kamer in.
'Zo dit is vanaf nu jouw'n kamer!' Zegt Lucas.
Ik kijk kwaad naar hem. Hij loopt weg en doet de deur op slot.

Ik ga op het 2 persoonsbed liggen. De tranen lopen over mijn wangen. Ik denk aan mijn ouders en Amanda. Iemand komt me toch redden?
Ik voel in mijn zak om mijn mobiel te pakken.
Shit! Die ligt nog in de kleedkamer bij ons zwembad.
Kut! Scheld ik.

'Zozo, wat een vuile taal!' Lucas staat weer in de deuropening.
'Pas maar op, want anders word je gestraft, en dat wil je niet meissie!' Zegt hij dreigend.
Hij geeft me een briefje.

'Hierzo! En ik zou je er maar aan houden!' Zegt hij.
En hij loopt weer weg en doet de deur op slot.

Ik lees het briefje:

Hallo Emily,
Dit is vanaf nu jouw'n leven.
Je werkt hier, slaapt hier en woont hier dus. Probeer maar niet te ontsnappen want dat werkt niet. Er hangen namelijk overal camera's.
Dit is je werkschema:

Om 7 uur gaat je wekker af. In het kamertje hiernaast is je badkamer. Daar hangen kleren op. Je bent verplicht om die aan te trekken.
Je gaat naar beneden en ontbijt wat in de grote zaal.
Dan loop je naar je kamer en daar staat op wat je vandaag moet doen. Deze 3 mogelijkheden zijn er.

1. De hele dag sporten zodat je lekker dun word.
2. In etalages staan, als mensen je leuk vinden. Nemen ze je mee naar een kamertje, en ze mogen met je doen wat ze willen.
3. Dansen. We geven je dan drugs en alcohol zodat je blij word. En met 5 verschillende jongens danst. Let op: dit is niet altijd leuk.
Dit doe je 10 uur.
We geven je geen middag eten zodat je slank blijft.
Dat ga je om 5 uur naar je kamer om je te verschonen. Want je kan na zo'n dag behoorlijk vies zijn.
Dan om 6 uur ga je weer naar de grote zaal en krijg je eten.
Dan ga je van 7 tot 8 naar buiten. En van 8 tot 9 mag je dit huis opruimen.
Om 9 uur ga je slapen. Zodat je fit bent voor de volgende dag.

Je moet gehoorzamen want daarmee verdienen wij geld. Als je dit niet doet word je mishandeld.

Veel sterkte.
De loverboys.

Ik jank als een beest. Dit kan toch niet? Dit is gewoon moord. Alleen maar werken. En voor de jongens zorgen. Ik mag niet eens kletsen met andere meiden.

Dan bedenk ik dat ik misschien naar buiten ga met andere meiden. Als dat zo is, moet ik een ontsnappingsplan verzinnen. Intussen is het 8 uur en ik ben doodmoe van deze bizarre dag.

Ik kijk in de kast die naast me staat of daar misschien een pyjama in hangt.
Er ligt een kort zacht broekje met een hemdje.
Ik trek ze aan en doe mijn haar los.
Mijn lange blonde haar valt over mijn armen.

Ik klim in bed. Ik slaap die nacht erg slecht. Omdat ik bang ben. En ok heb het vreselijk koud.
Na een lange tijd val ik in slaap.

De wekker gaat. Ik word gelijk wakker.
Nu kan ik de kamer goed zien. Nu is er veel licht.
Naast me staat een grote kast. Er zijn 2 grote ramen. Er hangt een lange grote spiegel.
En verder is er niks.
Wat me wel opvalt is dat alles wit is.

Ik loop mijn bed uit. En kijk naar mezelf. Ik heb grote wallen onder mijn ogen. Ik loop mijn kamer uit en loop naar de badkamer.

Ook de badkamer is helemaal wit. Er staat een douche en er hangt kleding aan een haakje. Verder is er alleen een toilet en spiegel.
Er hangt ook een handdoek over de douche heen. Ik zet de douche aan. De warme stralen stromen over mijn lichaam, maar ik kan er niet van genieten.

Ik moet steeds maar denken aan die eerste werkdag...