The loverboy

3.

Heyyy!

Ik wou @YOLOBOYYZZXD even bedanken voor de reactie! Dat geeft weer zin om door tegaan. En ik weet dat iemand het met plezier leest! Dankje dankje!

Xx me❤️
------------------
Ik loop achter Eva aan. Dit keer hoeven we maar 1 trap op. We lopen een kamer in. Er staan 5 op stapjes. En ronde glazen eromheen. En verder hangt er alleen een klok.
'Als het straks 10 uur is, kies je een etalage uit en ga je erop staan. Om de 5 minuten gaat er een wekker af, en dat betekent dat je anders moet gaan staan'
"Oke..."
'Zorg dat je aantrekkelijk staat, want de loverboys lopen er ook tussen, en als je niet mooi staat word je mishandeld.'
"Oke"
'Veel succes meid!' Eva geeft me een kus op mijn voorhoofd en loopt weg.

Het is 10 uur en ik loop de meest linkse etalage. Ik neem een model pose. En blijf zo staan.
Intussen lopen er nog meer meisjes binnen en gaan ook staan. Ze zien er al kapot uit. Overal schrammen en blauwe plekken. Ik neem me voor om goed mijn best te doen zodat ik niet word mishandeld.

Na 10 minuten staat de zaal helemaal vol met jongens en mannen van ongeveer 18 tot 50 jaar. Echt ranzig om met die oude lelijke mannen dat te moeten doen. Ik bibber.
*tringg*
De wekker gaat en ik neem een andere pose.

Het meisje naast mij word gewenkt. Ze loopt mee en maakt een praatje. En dan lopen ze naar een kamer.

Een kwartier later staat een jongen van ongeveer 20 jaar mij te bekijken. Hij is best knap. Blauwe ogen, stoer outfit en wapperende bruine haren.
Hij wenkt naar me. En ik loop mijn etalage uit.
'Hallo lekkerding!'
'Hey' antwoord ik verlegen.
'Hoe heet je?'
'Emily'
'Kom maar met me mee' zegt hij.
En hij loopt de zaal uit. Ik volg hem. En hij loopt een krap kamertje in met alleen een bed en 2 stoelen.

Hij trekt me op bed.
Ik schrik. Ik had gehoopt op een praatje.
Hij komt bovenop me liggen. En hij zoent me. Echt heel vies. Ik wil dit niet! Ik trap en draai me om zodat hij niet bij me kan.
'Kutkind!' Roept hij.
Maar ik blijf doorgaan. Als hij even wil bijkomen grijp ik mijn kans. Ik spring het bed uit. En ren naar de deur. Yes hij is open.
Ik ren door de gangen. Maar hij is sneller. Hij pakt me stevig vast en gooit me weer op het bed. Dit keer doet hij de deur wel dicht. Hij komt weer op me liggen, en ik stribbel weer tegen. Hij doet mijn topje uit en mijn bh. Hij trekt mijn broekje naar beneden. Ook hij doet bij zichzelf zijn kleren uit. Als hij weer op me komt liggen geef ik hem een knietje in zijn geslachtsdeel.
'Aahhh hoer!' Gilt hij.
En hij geeft me een klap. Alles word zwart...

Ik word wakker. Alles is wazig. Ik probeer het bed uit te stappen maar ik word duizelig en val op de grond. Als ik ben bijgekomen. Merk ik dat ik nog in mijn blootje lig. Mijn kleren liggen nog op het bed.
Ik schrik, en ik bibber.
Overal ligt bloed. En mijn kleren zitten ook onder het bloed.
Ik kijk de kamer rond om te kijken of er ergens kleren liggen.

Op de stoel ligt alleen een handdoek. Ik doe hem om, en loop weer naar mijn kamer. Ik zie dat het ondertussen al half 6 is dus ik krijg bijna eten. In een hoekje liggen nieuwe kleren.
Ik maak me schoon en doe deze kleren aan.
Het is een zwart jurkje. Heel erg kort.

Ik loop de eetzaal in. Daar staat Eva al te wachten. Ik ga naast haar zitten.
Ik voel onzettende steken tussen mijn benen. Zoveel pijn!
Ik moet ervan huilen.
'Is er wat?' Eva kijkt me bezorgd aan.
'Ik-ik ben verkracht' de tranen lopen over mijn wangen.
Eva neemt me in haar armen. En ze geeft me eten. Het is andijvie.
Maar ik heb het na 5 happen al op. Het was echt heel erg weinig.

Ik loop naar buiten. Eindelijk frisse lucht! Er hangen 2 schommels en verder alleen maar bankjes. Ik zie Senna op een bankje zitten. Ik loop naar haar toe en ga bij haar zitten.
Ze staart voor zich uit.
'Hei.' Begin ik.
'Hoi'
'Gaat het goed?' Ik kijk haar aan.
'Nee.'Ze huilt.
'Wat is er?' Vraag ik.
'Ik heb zoveel pijn!' Gilt ze.
'Ja...ik ook.' Zeg ik.

We moeten hieruit ontsnappen. Dit kan zo echt niet. Ik kijk de tuin rond. Overal staan hekken met prikkeldraad. Daar komen we niet door.
'Vannacht verzin ik wel iets.' Zeg ik om haar gerust te stellen.
'Oke.'

Ik loop weer naar mijn kamer. Er hangt weer een briefje op de deur:

Hey hey kleintje.
Het is opruimtijd! Je mag kamer 102, 393 en 337 opruimen en schoonmaken. Beneden in de eetzaal staan doekjes en water met zeep.
Veel plezier.
Groetjes je jongentjes.

Ik loop de trappen af naar beneden. Op alle tafels staan emmers met water en zeep een doekje en een dweil.
Ik loop naar de eerste kamer. Deze kamer al behoorlijk schoon. Er ligt alleen wat stof op de grond. Ik dweil de kamer.
'Zo die is ook weer schoon'
Bovenaan de kamer is een klein raampje. Ik zet hem open voor de frisse lucht.

De 2e kamer is ook geen probleem.
Als ik klaar ben met de 2e kamer, loop ik naar de derde.

Ik doe de deur open.
Ik blijf verstijfd staan. Overal ligt bloed. Ik sta zelfs in het bloed. Op het bed ligt ook. En overal liggen kleren en vieze spullen. Het stinkt ook erg.

Ik dweil eerst het bloed op. Mijn adem stokt. En ik val flauw.