The loverboy

4.

Ik word wakker. Ik lig op mijn bed, in m'n eigen kamer. Ik kijk mijn kamer rond.
'Aah!' Gil ik.
Lucas staat glimlachend in de deuropening.
'Hallo Emily, je hebt daarnet je 3e kamer niet goed opgeruimd. Je lag daar maar op de grond. Dus ik heb je hier gebracht' Zegt hij. En hij kijkt me dreigend aan.
'Sorry' zeg ik.
'Daar heb ik nu niks meer aan hè? Je krijgt straf'

Hij komt op me aflopen. Ik krimp in elkaar. Hij pakt een riem uit mijn kast. En slaat daarmee keihard op mijn rug.
'AAH!' Gil ik.
Zoveel pijn. Maar ik moet doorzetten.
Na ongeveer 20 keer te hebben geslagen stopt hij. En legt de riem terug. Ik haal opgelucht adem. Maar Lucas is nog niet klaar.
Ik stop mijn hoofd tussen mijn benen.
Hij trekt aan mijn haren waardoor ik wel naar hem moet kijken.
Hij glimlacht en slaat 3 keer in mijn gezicht. En weer word ik bewusteloos.

Ik word wakker. Ik kijk op de klok. 12 uur!
'Shit! Ik moet allang werken!'
Ik wil naar de badkamer rennen, maar voor mijn deur staat Lucas weer.
'Je bent te laat meid!' Zegt hij dreigend.
Ik word boos.
'Vind je dat erg gek? Lul!' Ik wil de badkamer inrennen.
Maar Lucas houd me tegen.
'Hoho meisje, je bent te laat dus jij gaat vandaag niet douchen, en omdat je me uitscheld ook geen eten meer voor jou!' Zegt hij.
En hij loopt weg. Ik ga de badkamer in en doe de deur op slot. Overal op mijn hoofd zitten kale plekken. Omdat Lucas gister aan mijn haren trok.

Ik pak de kleren van het rek. Kort zwart broekje met een roze hemdje.
Ik trek ze aan, en ik loop weer naar mijn kamer. Ik ben toch al te laat.
Ik heb ontzettende honger. Ik kijk in de spiegel. Ik ben in 2 dagen echt ontzettend dun geworden.

Ik zoek een briefje waar mijn werk voor vandaag op staat. Ik vind een briefje op de deur:

Heyyy schatje!
Vandaag mag je lekker pijn lijden in de sportzaal. Ik hoop dat je geniet want dit is het makkelijkste van alles.
De trainer Bas helpt je.

Byebye, Lukie Lucas en de boys.

Ik haat hem zo erg! Ik heb nog nooit iemand in mijn leven zo erg gehaat! Ik loop naar beneden en ga naar de sportzaal.

'Hooi, jij bent vast Emily?' Zegt Bas.
'Ja klopt!' Antwoord ik.
Hij lijkt me best aardig.
'Kom maar hierop zitten.'
Ik ga op zo'n fiets zitten en begin met trappen.
Na 2 uur ben ik het wel zat.
'Mijn benen doen zo pijn!' Roep ik naar Bas.
'Sorry meid, ik mag je niet smokkelen.' Hij kijkt me bezorgd aan.
'Alsjeblieft smeek ik'
'Oke kom snel mee.'
Hij pakt mij hand vast en we lopen een kamer in. Het lijkt op de bestuurskamer. Hij zet me neer op een stoel en geeft me wat drinken.

Ik schrik. Lucas staat in de deuropening.
'Moet jij niet sporten?!'
'Ehh...' Stamel ik.
Lucas wil me mee sleuren maar Bas komt ertussen.
'Emily is van haar fiets afgevallen en heeft haar been gebroken, ze moet naar het ziekenhuis!' Zegt Bas en hij knipoogt naar me.
'Pff... Dat ook nog! Nou schiet snel op dan!' Zucht Lucas.
'Ik rijd met haar naar het ziekenhuis, blijf jij bij de meisjes?' Zegt Bas.

Word dit Emily's ontsnapping?