Suarez Empire Series 1: My Heaven In Hell

MHIH 9

"I have to look for my brother, Hellios."

I kept on wiping the tears from my cheeks using the back of my hand while looking around. I probably look like a messed up girl right in front of him but I didn't mind.

Kinuha niya ang kamay ko na siyang ipinangpupunas ko sa mga luha ko dahilan para mapatingin ako sa kaniya. He brought his hand to my cheek and wiped the tears using his thumb.

"We will find him but let's clean your wound first."

Wound?

In the most gentle way, I felt his thumb move down the side of my lips. Nakaramdam ako ng kaunting kirot doon habang pinagmamasdan siyang madilim ang tingin doon.

"Who did this?"

Kung gano'n ay nagkasugat ito nang sampalin ako ni Papa? Bakit hindi ko man lang naramdaman? O, maaaring nararamdaman ko pero mas nananaig ang kirot sa puso ko sa pinagdadaanan ni Raphael ngayon at ng pamilya ko.

Tumungo ako at huminga nang malalim.

"Nagkasagutan kami nina Papa..." Tumunghay akong muli at tiningnan siya. "Pero hindi na importante 'yon, Hellios. Kailangan ko makita si Raphael dahil baka kung ano na ang nangyari sa kapatid ko."

He nodded. He stood up and handed me his hand.  Bumaba ang tingin ko sa palad niyang nakalahad sa akin. Nakaramdam ako ng kung ano sa puso ko bago ako nag-angat ulit ng tingin sa kaniya.

"Hahanapin natin ang kapatid mo, Chloe. Pero gagamutin muna natin ang sugat mo." he said those words with authority.

Isang beses akong tumango bago tinanggap ang kamay niya. I felt a sudden spark of electricity the moment our hands intertwine together. Para bang may kumikiliti sa akin. Alam kong hindi tama na makipaghawak-kamay ako sa kaniya pero ramdam ko ang literal na pagkalma ng sarili ko ngayong malapit siya sa akin. It's like I found my warmth in the middle of this cold and lonely evening.

Hellios helped me get inside the passenger seat. Malalaki ang hakbang niya habang naglalakad sa kabila. Tila siya isang bagyo sa gitna ng madilim na kalupaan, delikado at puno ng misteryo.

Looking at him by now, he could actually resembles the air of a devil because of the way he stares over someone or anything. His presence hold fire. Tipong kapag nakasalubong mo siya sa daan at nagkatinginan kayo, ikaw na mismo ang iiwas dahil masiyadong nakakapaso ang paraan ng pagtitig niya. His eyes were too dark, menacing and ruthless.

But then why do I feel comfort when I'm with him?

Nag-iwas ako ng tingin nang sumakay na siya sa driver's seat. Tahimik na umandar ang sasakyan niya. Sa bawat lugar na nadadaanan namin ay hinahanap ko si Raphael.

"What happened?" Hellios broke the silence.

Bumuntonghininga ako. "Raphael got failing grades for some reason. Nagalit si Papa. Kanina ay nahuli niya ito na nanonood ng anime sa tv. We're not allowed to watch anything that's not related to our religion—"

"That's bullshit."

"Please don't curse, Hellios."

He chuckled. "Sorry, baby."

"That's how our parents want us to follow. No tv, no cellphone unless it's business related. May pakiramdam kong mayroong pinagdadaanan ngayon si Raphael kaya niya nasagot nang gano'n si Papa."

"What did Raphael say against your father?"

Huminga ako nang malalim matapos maalala ang masasakit na salita ni Raph kay Papa.

"That he's a devil and that he doesn't deseeve to have a family."

Hellios scoffed. "I see. The little guy exploded, huh?"