"ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ ΦΙΛΙΑ"

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Αμέσως τότε τις έπαιρναν μία- μία και τους έκανα διάφορα βασανιστήρια, όπως δέσιμο σε στύλο και μαστίγωμα, ρίξιμο σε καυτό ή πολύ κρύο νερό. Δύο άντρες από αυτούς όμως, ο Αλέξανδρος και ο Χρήστος, δεν ήθελαν να συνεχίσουν τα βασανιστήρια και σταμάτησαν. Πήγαν, τότε, σπίτι τους και άρχισαν να σκέφτονται πώς να σώσουν τις άμοιρες κοπέλες. Τότε, ο Αλέξανδρος θυμήθηκε πως η Ρούλα και η Νατάσα ήταν ελεύθερες και θα μπορούσαν να τους βοηθήσουν, αλλά ήταν πολύ αργά για να τις ενοχλήσουν. Τα ξημερώματα, αλόη η συμμορία μαζί με τα κορίτσια φυγών από αυτό το εργοστάσιο, για να μην τους καταλάβουν και φωνάξουν στους «μπάτσους», όπως λυγάν την αστυνομία!

Πήγαν σε ένα δικό τους, μυστικό αεροπλάνο και ξεκίνησαν για ένα μυστικό νησί στη μέση του Ατλαντικού. Λίγο αργότερα ξύπνησαν η Νατάσα και η Ρουλέτας κοιμηθεί ελάχιστα. Πέρασαν ένα δύσκολο βράδυ με το να σκάφτονται που πήγε η παρέα τους. Το μυαλό τόπος έβγαζε διάφορα σενάριο

«Λες να αυτοκτόνησαν, γιατί είχαν πληγωθεί; Όλες μαζί όμως; Λες να μας βαρέθηκαν και να έφυγαν; Λες να τις απήγαγαν;»

Και, τρώγοντας το πρωινό τους, συνέχιζαν να στέφονται τι να είχε γίνει! Κατά τις δέκα το πρωί ξίπασαν ο Αλέξανδρος και ο Χρήστος έχοντας και αυτοί κοιμηθεί μόνο τρεις ώρες και έφτασαν σπίτι τους. Πάνω στην ώρα έφτασα, τα κορίτσια μόλις πήγαιναν να βρουν τις φίλες τους! Τους είπαν όλη την αλήθεια και τότε όλοι πήγαν στο εργοστάσιο, αλλά ήταν πια αργά.

Όλη η συμμορία είχε φύγει. Ευτυχώς που τα αγορά ήξεραν που είχε εργοστάσια αυτή η συμμορία; Είχε ένα στην Ινδία, ένα στην Τουρκία, ένα στον Βόρειο Πόλο, ένα στη Βραζιλία, ένα στον Ατλαντικό όπου βρίσκονταν τώρα! Επίσης είχε ένα καράβι και ένα αεροπλάνο. Αλλά με τι να έφυγαν; Με το καράβι ή με το αεροπλάνο; Ο Αλέξανδρος είχε μια ιδέα: θα πήγαιναν στη μεγάλη πλατεία της πόλης. Εκεί θα χωρίζονταν: η Ρούλα θα πήγαινε με τον Χρήστο και η Νατάσα με τον Αλέξανδρο.

Πήραν ένα ταξί με την πλατεία. Η συμμορία άφηνε συνήθως εκεί τα αυτοκίνητα της.

Οι πρώτοι πήραν ένα για Ιλιμάνι τους και οι δεύτεροι ένα για το αεροδρόμιο τους. Το καράβι ήταν στο λιμόνιο, ενώ το αεροπλάνο έλειπε απ' το αεροδρόμιο. Αυτό σήμαινε πως είχαν πάρει το αεροπλάνο. Συναντήθηκαν στην πλατιά κι είπαν τι είδαν. Μετά πήγαν στο αεροδρόμιο της πόλης και πήραν το πρώτο αεροπλάνο για Ινδία ήταν το πρώτο μέρος που θα έψαχναν.. Κάθισαν στις θέσεις τους και περίμεναν! Στο μεταξύ το αεροπλάνο της συμμορία έφτασε στη μέση του Ατλαντικό.

Ήταν γύρω στις δύο το μεσημέρι. Ο Αρχηγός διέταξε να πάρουν τη Δήμητρα, ρη Ρηχά και τη Λίζα μέσα στο εργοστάσιο. Εκείνος πήρε την Κέιτ και ξεκίνησαν για το βουνό που ήταν εκεί κοντά. Μόλις έφτασαν στην κορυφή, υπήρχε ένας γκρεμός. Η Κέιτ είχε παγιδευτεί κι ο Αρχηγός τη σημάδευε με το όπλο.

«Θέλεις να με σκότωσες;» του είπε η Κέιτ.

«Ναι. Μας είσαι πλέον άχρηστη και δεν κάνεις για αυτή τη δουλειά τα αγόρια δεν προτιμούν σκουρόχρωμες.»

«Ξέρεις πότε Θα με σκοτώσεις;» ρώτησε η Κέιτ προσπαθώντας να κερδίσει χρόνο.

«Πότε;»

«Στο επόμενο κεφάλαιο!» Και τότε και οι δυο έβαλαν τα γέλια!