ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

17 3 5
                                    

Ξαφνικά, καθώς γελούσαν, η Κέιτ σταμάτησε, άρπαξε τον αρχηγό και του έριξε μια κλοτσια...ξέρετε που! Μέχρι να σύνολο ο αρχηγός, η Κέιτ είχε φύγει. Τότε άρχισε ένα απίστευτο κρυφτοκυνηγητό σε όλο το βουνό, πηδώντας εμπόδια, περνώντας με σα από σπηλιές και προσπαθώντας να φτάσουν στο εργοστάσιο. Η κάτι κάποια στιγμή κουράστηκε και Σταμάτη για λίγο, ο αρχηγός όμως όρμησε πάνω της ρίχνοντας τη κάτω. Οι φυλακές τον βοήθησαν να τη μεταφέρουν μέχρι το εργοστάσιο, όπου είχαν αρχίσει ήδη τα βασανιστήρια.

Μόλις έφτασαν, ο αρχηγός διέταξε να της κάνουν τα τρία χειρότερα βασανιστήρια. Για τα οποία δεν Θ μιλήσουμε γιατί ήταν αρκετά σκληρά. Πέντε ώρες μετά το αεροπλάνο των καλών πλησίαζε στην Ινδία. Οι άντρες είχαν μιλήσει στα κορίτσια σχετικά με το μέρος που ήταν το εργοστάσιο. Ήταν στο τελευταίο άκρωτηριο της Ινδίας και είχε φοβερή θέα, αλλά ποιος να ρη δει αφού ήταν όλοι απασχολημένοι...;

Ήταν αρκετά μακριά από το αεροδρόμιο και για να φτάσεις έπρεπε να περάσει ένα μεγάλο δάσος κοντά Ε ένα χωριό. Κοντά στο εργοστάσιο, όμως, υπήρχαν φύλακες που το πρόσεχαν, οι οποίοι ανήκαν στη συμμορία κι έμεναν στο δάσος, δουλεύοντας το εργοστάσιο όλο το χρόνο.

Τέλος πάντων, η παρέα πήγε στο χωριό και αγόρασαν όλα όσα χρειάζονταν. Δε το σκηνές, δύο κιβώτια, το ένα με ψάρια και τ άλλο με κρέας, μια σχάρα, έκανα αναπτήρα, πολύ νερό και σεντόνια για να σκεπάσουν.

Ξεκίνησαν το ταξίδι τους. Όταν η ώρα πήγε οχτώ είχαν φτάσει στην μέση του δάσους κόντευε να βραδιάσει και αποφάσισαν να κατασκηνώσεων εκεί. Έστησαν μαζί τις σκηνές, οι άντρες μάζεψαν ξύλα και οι γυναίκες έπληξαν το κρέας και έβαλαν αλάτι και ρίγανη, τα οποία  είχαν πάρει επίσης απ το χωριό. Μετά οι άντρες έβαλαν το κρέας στη σχάρα και κάθονταν όλοι μαζί και το κοιτούσαν που γινόταν.

Με τα από λίγο ώρα οι μπριζόλες ήταν έτοιμες. Όπου κάθισαν να φάνε. Ήταν μια νύχτα που άρεσε δε όλους, ανησυχούσαν όμως πολύ για το αν θα πετύχει η διάσωση των κοριτσιών μα πρώτα από όλα αν όντως θα ήταν η συμμορία στη  Ινδία. Μετά το φαΐ έφτιαξαν τις βάρδιες για σκοπιά.

Με τις θα φορούσε σκοπιά ο Χρήστος. Κάθε δύο ώρες θα άλλαζαν, μετά θα ήταν η σειρά του Αλέξανδρου και μετά τα δύο κορίτσια μαζί και αν τους εμφανιζόταν κανένα αγρι ζώο, η κανένας φύλαξε, θα ξυπνούσαν τους άντρες. Ευτυχώς, οι φυλακές είχαν πέσει όλοι για ύπνο, εκτός από αυτόν που βρισκόταν στην είσοδο του εργοστασίου.

Κι έτσι η νύχτα πέρασα μια χαρά! Στις εφτά το πρωί ο Αλέξανδρος, που φίλους σκοπιά, ξύπνησε τους υπόλοιπους για να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Στο δρόμο συνάντησαν δύο φύλακες και τότε έπεσε ξύλο. Άλλοι δύο φύλακες ήρθαν και όρμησαν στα κορίτσια.  Ευτυχώς, τα κορίτσια ήξεραν πολεμικές τέχνες και υπερασπίστηκαν τον εαυτό τους. . Μπουνιές, κλοτσιές, κουταλιές και άλλα, όλα αυτά συνεχίστηκαν και με άλλους φύλακες, ώσπου να φτάσουν στο ακρωτήρι. Εκεί ηταβ ένα μεγάλο εργοστάσιο, ίσως το μεγαλύτερο που είχαν!

Στην ειδικά βρισκόταν ένας φύλακας.

"Για που το βαλατε;" είπε ο φύλακας.

''Ψάχνουμε την υπόλοιπη συμμορία." Είπε ο Αλέξανδρος.

"Δεν είναι εδώ, είναι στο άλλο εργοστάσιο, στη μέση του Ατλαντικού! Εσείς γιατί δεν είστε μαζί τους;" είπε ο φύλακας.

Γεια σας ! Ευχαριστώ εσάς που διαβάζετε τη χαζή ιστορία μου! Τι θα γίνει στο επόμενο; τ θα πει ο Αλέξανδρος στον φύλακα; θα του πει την αλήθεια; θα τους αφήσει αυτούς να γλιτώσουν έτσι απλά; Η συνεχίσει στο επόμενο!

"ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ ΦΙΛΙΑ"حيث تعيش القصص. اكتشف الآن