Jewel in the Sea(Puerto Princesa Series 5)

Chapter 5

Chapter 5

"Sino yun?" Nakakunot ang niya at umupo sa couch, tumingin sa taas para magtama ang mga mata namin.

Pinag-krus ko ang aking braso at sumandal sa pader.

"Antonio, my co-model." Sagot ko.

"Itigil mo na ang pagmomodelo mo kung siya palagi ang kasama mo." Tumayo siya at dere-deretsyong pumunta sa kusina, iniwan ako.

Pero padabog akong naglakad doon, habang umiinom siya mg tubig, tinabig ko ito na magpa-mura sa kanya.

"Ano?! Anong klaseng demand yan Duke." Galit sa sigaw ko.

Umaapaw ang galit sa kanyang mga mata habang ginagalaw ang kanyang damit na basa. "I push you into this, I have the right to pull you out."

Kumutsya ako. "Wala kang right dahil hindi naman ikaw ang nag momodelo, plus mabait naman siya." I defended him.

"At ipinagtatanggol mo pa siya. Tell me, do you like him?!" His voice thundered and no human would even dare to look at his angry eyes but I meet them.

"It doesn't matter if I like him or not. Ano naman sayo? Hindi naman totoong may tayo." Umiwas ako ng tingin dahil may pagka-harsh sa sinabi knowing they he likes me, I know it hurted him, but it's the truth!

I would never fall for him.

Hindi niya nagsalita. Umupo siya sa silya at parang tumampal sa kanyang ulo ang langit 't lupa. He rests his head on the table. I badly want to tap his shoulder but that would be a red flag gesture.

Kaya nakatayo lang ako, hindi kalayuan sa kanya, humihintay na magtahan siya.

And finally, he raised his head and points at me, firmly.

"Kapag ba walang tayo, wala na din akong karapatang masaktan?" Kulay red ang kanyang mga mata at dumadaloy ang tubig sa kanyang ilong na parang bata.

I didn't spoke and just look down. "I guess I don't have the right to be jealous but I am." I gulped.

"Jealous because you like him and not me! Ano ang meron sa kanya na wala sa'kin? Ano ang maiibibigay niya na hindi ko maibigay?" His voice was so desperate that I pity him. Maglalakad na sana ako paalis dahil iba na ang pagtutu-unan ng usapan namin pero sa oras na humakbang ako, hinawakan niya ang braso ko.

He looks at me desperately, and while looking intently at my eyes, his knees slowly falls to the ground, tears flow down his cheeks while squeezing my hand tight. "Tell me! So that I can give you more of it. Please Jewel." He begged.

"Duke, tumayo ka." Matigas na wika ko pero hindi niya sinununod.

Umiling siya at mas hinigpitan ang pag-hawak sa'king kamay. Hinalikan niya pa yun, "tell me." Para siyang bata.

Tinabig ko ang kanyang kamay pero malakas siya kayat nasa kanya pa ang kanyang balanse.

Huminga ako mg malalim na hangin at umupo para pumantay sa kanyang mata.

I look him deep in the eyes.

"I don't like him. I don't like anybody, now stand up." I gestured up but a stubborn man that he is, he just wipes his tears and sniffs.

"Pero may chance pa naman ako sayo diba?"

I shrugged.

"I don't know. We can be fu—" I offered but his hands went up. Sumama ang tingin niya sakin, pababa sa'king katawan.