Autumn Leaves | Jungkook Centric | Completed

Chapter 2

"ඕ..ඔයා අදත් ආවද මෙතැනට?"බංකුවෙ වාඩි වෙලා හිටිය මම ඇස් ඇරියෙ ඒ කටහඬට..

"සන්හී.."මම මුමුණද්දි එයා මං ගාවින් ඇවිත් වාඩි වුණා..

"මෙතන හුළඟ හරි සනීපයි නේද?"එයා ඇහුවෙ ඇස් දෙක පියාගෙන..වැහුණ ඇස්පිය වලට හුළඟ වැදිලා සෙලවෙන්නෙ රටාවකට..ඒ ඇස් දිහා බලන් ඉන්න පුළුවන් පැය ගානක් වුණත්..ඒ තරම් සන්හීගෙ පෙනුම ශාන්තයි..

ආහ්..ජියොන් ජන්ග්කුක්..මොනවද මේ හිතන්නෙ?විකාර..සිහියට එනවා..

මම මටම තරවටු කරගත්තා..

"ඉතිං ජන්ග්කුක්..ඔයා මොනවද කරන්නෙ?"සන්හී ඇහුවෙ මගෙ පැත්තට හැරිලා..

සන්හී මාව දන්නෙ නෑ..ඒක ටිකක් පුදුමයක් වුණත් ඒ ගැන මම සතුටු වුණා..එහෙනම් එයා මගෙ යාළුවෙක් වුණේ හදවතින්මයි..කිසිම යටි අරමුණක් ඇතිව නෙවෙයි..

"මම සින්ගර් කෙනෙක්.."මං කිව්වා..

"චින්චා??සෝලෝ සින්ගර් කෙනෙක්ද?නැත්නම් ⁣ගෘප් එකක මෙම්බර් කෙනෙක්ද?"එයා ඇහුවෙ මං දිහා බලාගෙන..

"මෙම්බර් කෙනෙක්.."

"අහ්..මං වැඩිය සින්දු අහන්න කැමති නෑ..ඔයා මොන බෑන්ඩ් එකේද?"එයා ඇහුවා..

"BTS.."මං කියද්දි එයා කල්පනාවට වැටුණා...විනාඩියක් විතර ඇස් කරකව කරකව කල්පනා කරද්දි මට ඉබේම හිනා ගියා..

"යාහ්..හිනා වෙන්න එපා ජන්ග්කුක්..මං එහෙම එකක් ගැන දන්නෙ නෑ..මියන්.."එයා කිව්වෙ වැරැද්දක් කරලා වගේ..

"ඒකට කමක් නෑ..අපි debut වෙලා තවම අවුරුදු දෙකයි..ඉතිං..අපි ගොඩක්ම ප්‍රසිද්ධ නෑ.."මං කිව්වෙ එයාගෙ හිත හැදෙන්නත් එක්ක..

අවුරුදු දෙකක්..අපිට ඒක ලොකු කාලයක්..මේ අවුරුදු දෙක ගොඩක් දුක් වින්දා..මහන්සි වුණා..අපි ප්‍රසිද්ධ වුණේ කාගෙවත් උදව්වෙන් නෙමෙයි...අපේම මහන්සියෙන්..අපි නොසෑහෙන්න ලේ,දහඩිය,කඳුළු වගුරවන්න ඇති..ඒ දුක..වෙන කෙනෙක් පැහැදිලි කරයි..ඒත් ඒ කිසිම කෙනෙක්ට ඒ විදිහටම ඒ දුක් කන්ද මවා පාන්න බෑ..

"ඔයා මයිකල් ජැක්සන්ව දන්නවද?"සන්හී එකපාරටම මගෙන් ඇහුවා..

"ඔව්..එයාව නොදන්න කෙනෙක් නෑනෙ සන්හී.."මං උත්තර දුන්නෙ හිනා වෙවී..