Autumn Leaves | Jungkook Centric | Completed

Chapter 8

අද දවස..

මට අද දවසට මුහුණ දෙන්නත් බැරි ගානයි..අද දවස නෑවීදින් තියෙනවානම් කොච්චර දෙයක්ද?තව පැය කීපයයි..අද හවසට මං හොස්පිටල් එකෙන් යනවා..ආයෙත් නිදහසක් ලැබෙන්නෙ මාස දෙකකින්..ඒ කාලය..මට බලන් ඉන්න සිද්ධ වෙනවා..

ඊයෙ දවසෙම සන්හීව හම්බුණේම නැති තරන්..එයා ඊයෙ බංකුව ගාවට ආවෙත් නෑ..මම තනියමයි..ඒ තනිකම ගොඩක් නුහුරු වුණා..මොකද සන්හී හැමදාම මගෙ ලඟින් හිටියා මිසක් මාව තනිකළේ නෑ..ඒත් මට දැනෙන්නෙ එයා මගෙන් ඈතට යනවා වගේ..පපුව අස්සෙන් හීනි රිදුමක් මතුකරන්න ඒ සිතුවිල්ලට පුළුවන් වුණා..

මං එයාගෙ රූම් එකට ගියෙ එයාව දැක්කෙම නැති නිසා..මං යද්දි එයා රූම් එකේ හිටියෙ නෑ..සන්හී ස්කෑන් එකකට ගිහින්..සන්හීගෙ රූම් එක ඉස්සරහා කැරකි කැරකි හිටියත් එයා එන පාටක් නෑ..තව ගොඩක් වෙලා යයි වගේ..මම හිමින් හිමින් පොකුණ ගාව තිබ්බ බංකුව ගාවට ගියා..මං පුදුම වුණේ බංකුව උඩ වාඩි වෙලා පොකුණ දිහා බලන් හිටිය කෙනා දැකලා..

කිම් සන්හී..

එයා ස්කෑන් රූම් එකට යනවා කියලනෙ කිව්වෙ..මොනවද මෙයා මෙතන කරන්නෙ?මං ගිහින් සන්හී ගාවින් වාඩි වුණේ මුකුත්ම කතා කරන්නෙ නැතුව..ඇස් වහගෙන හුළඟ විඳගමින් හිටිය එයා මං ආවා කියලා දැනුන නිසාදෝ මගෙ පැත්තට හැරුණා..

"ජියොන් ජන්ග්කුක්??"එයා ඇහුවෙ ඇස් ලොකු කරන්..කියෝ..

"මොකද මෙතන කරන්නෙ?ඔය‌ා මෙතනට එනවා කියලා මට කිව්වෙත් නෑනෙ.."මං අහද්දි එයා මගෙ උරහිසට පුරුදු විදිහටම ඔළුව තියාගත්තෙ මාව හිරිවැටිලා යද්දි..

"තනියම ඉන්න පුරුදු වෙනවා ජන්ග්කුක්.."සන්හී කියපු දේ ඇහුවම මට දැනුනෙ ලොකු දුකක්..

"සන්හී යා.."

"අපි යමු ජන්ග්කුක්..‌"සන්හී නැගිට්ටෙ එහෙම කියාගෙන නැගිට්ටා..සන්හී මාත් එක්ක මෙතන ගත කරන කාලය නිතරම මග ඇරියා..හේතුව දන්නෙ නෑ..ඉස්සර වගේ නෙමෙයි..හවස ඉර බැහැගෙන යන වෙලාවට පැය ගණන් මෙතන වාඩි වෙලා ඉන්න සන්හී ආවෙ නෑ..

සමහර විට එයා හිතලම මාව මගඅරිනවද??

******

"ජන්ග්කුකා..දුක් වෙන්න එපා.."මගෙ බෑග් එකත් කරට දාගෙන නම්ජුන් හියොන් කිව්වා..හියොන්ලා ආවෙ මාව එක්කගෙන යන්න..ඒක හිතුවට වඩා අමාරුයි..හිත කෙළින් කරගෙන යන්නම බෑ වගේ..මම වාඩි වෙලා හිටිය ඇඳට තට්ටුවක් දැම්මා..