Unicode
.
.
.
ကားတံခါးကိုမှီရင်း လက်ထဲတွင်coatတစ်ထည်ကိုင်ကာ ကလေးငယ်ထွက်အလာကို Entertainmentရှေ့တွင် စောင့်နေမိသည်။
ဒီဇင်ဘာရဲ့အအေးဓာတ်က နှင်းမကျသေးပေမယ့် Minusဖြစ်နေတာမလို့ အသက်ရှူထုတ်လိုက်တိုင်း အငွေ့လေးတွေလွင့်ပျံလာသည်။
ဆယ်နာရီတောင်ကျော်နေပြီ...အခုထိကလေးငယ်ကထွက်မလာသေး။
မနက်ဆယ်နာရီကနေ ညဆယ်နာရီထိတစ်နေကုန် Trainingဆင်းနေရတာ ဘယ်လောက်တောင် ပင်ပန်းနေလိုက်မလဲ ကိုယ့်ကလေးငယ်...။
"ဦးJin...ရောက်နေတာကြာပြီလား အေးနေတာကို ကားထဲမှာစောင့်နေတာမဟုတ်ဘူး "
Entertainmentထဲကလှုပ်တုတ်လှုပ်တုတ်နဲ့ ထွက်လာတဲ့ ကလေးငယ်က ကိုယ့်ကိုလည်းမြင်ရော အနားကို အပြေးအလွှားရောက်လာလေသည်။
"Hoလေးရယ်...ဘာလို့ပြေးလာရတာလဲ ချော်လဲကုန်မှဖြင့် "
"ဦးJinစောင့်နေရတာကိုအားနာလို့ပါ "
"ကိုယ့်ယောက်ျားက ချစ်လို့လာကြိုတာကို အားနာစရာမလိုပါဘူး Hoလေးရယ် "
"ဟာ...ဘာတွေလျှောက်ပြောနေတာလဲ ဦးJin "
ချက်ချင်းပင်မျက်နှာလွှဲကာ ပါးနှစ်ဖက်ကရဲတက်လာတဲ့ ကလေးငယ်က ဒီလိုပြောတာကို ရှက်နေတဲ့ပုံပင်။အသည်းယားစရာလေး...။
"လျှောက်မပြောပါဘူး Hoလေးရဲ့ယောက်ျားက မတ်တပ်ရပ်ပြီးပြောနေတာ အချစ်ရဲ့ "
"ဟာ...မပြောပါနဲ့ဆို "
တဖြည်းဖြည်းနဲ့ နီရဲလာတဲ့မျက်နှာလေးက ပေါက်ထွက်တော့မတက်။
ဘာလို့ဒီလောက်ရှက်နေတာလဲ။
နောက်ဆိုသိပ်မရှက်တော့အောင် ဒီလိုစကားတွေ များများပြောပေးမှပါလေ။
"အဲ့လောက်ထိ မရှက်ပါနဲ့ ကိုယ်ကစတာပါ "
"ဘယ်..ဘယ်မှာရှက်နေလို့လဲ မရှက်ပါဘူး "
မျက်လုံးချင်းမဆုံအောင်ရှောင်ပြီး စကားတွေထစ်ကာပြောလာတဲ့ ကလေးငယ်က မရှက်ဘူးဆိုပြီး လူကြီးကိုလာလိမ်နေသည်။
ဒီကလေးကတော့ အပြစ်ပေးလိုက်ရရင် မကောင်းရှိတော့မယ်။
"အော်...မျက်နှာတွေရဲနေတော့ ကိုယ်ကရှက်နေတာလားလို့ "
"မျက်နှာတွေရဲတာက အေးလို့ပါဗျာ "
YOU ARE READING
𝗥𝗘𝗠𝗘𝗗𝗬 𝗢𝗙 𝗟𝗨𝗡𝗔𝗧𝗜𝗖
FanfictionBoth Zawgyi and Unicode ပန်းလေးကိုသဘောကျတဲ့သူကခူးယူဖို့ကြိုးစားမယ်။ ပန်းလေးကိုချစ်တဲ့သူကတော့ ထိုပန်းလေးရှင်သန်နေတာကို အမြတ်တနိုးနဲ့ငေးကြည့်မယ်။ ပန်းလေးကိုခူးယူခဲ့တဲ့ Kim Seokjinက ထိုပန်းလေးရှင်သန်နေတာကို ဖျက်ဆီးခဲ့တာမဟုတ်ပဲ သူ့အပိုင်ဥယျာဉ်လေးထဲမှာ အ...
