ချစ်တတ်လွန်းသောအယ်လ်ဖာ [Myanmar Translation-Book 1]

Part 38-Heat

Unicode

မိုလောင်ထရန်းကကုမ္ပဏီမှာတစ်နေ့လုံးအလုပ်ရှုပ်နေတယ်။အစည်းအဝေးပွဲတွေတက်ရပြီး တခြားကုမ္ပဏီခွဲတွေကိုလည်းသွားရောက်ပြီး မျက်မြင်ကြည့်ရှုစစ်ဆေးရသေးတယ်။သူ့မှာအလုပ်ရှုပ်လွန်းလို့ ဒန်နီရယ်ကိုဖုန်းဆက်ဖို့တောင်မအားဘူး။ဒါပေမဲ့ သူ့ရဲ့အလုပ်ကြောင့်ဒန်နီရယ်နဲ့ညစာစားမဲ့အချိန်ကိုမပျက်ကွက်ချင်ဘူး။ဒါကြောင့် ရုံးမှာလုပ်ရမဲ့အလုပ်အနည်းငယ်ကျန်နေပေမဲ့လည်း မနက်ဖြန်မှလုပ်မယ်ဆိုပြီးချန်ထားလိုက်တယ်။အရင်ကလိုသာဆိုရင် လောင်ထရန်းကအိမ်မပြန်ဘဲ ဒီညလုံးမပြီးမချင်းလုပ်မှာ။

သူကအိမ်ပြန်ဖို့ပစ္စည်းတွေသိမ်းနေတာပြီးတော့မဲ့အချိန်မှာ မိုဟန်လုကဆိုင်ကလုန်းမုန်တိုင်းလို့ သူ့ရုံးခန်းထဲကိုဇွတ်ဝင်လာတယ်။

"အကို..၊အကိုကြီး!။အကိုကြီး!။" မိုဟန်လုကအသံကုန်ဟစ်ပြီးတော့အော်ခေါ်တယ်။

"........." လောင်ထရန်းက သူ့ညီဖုန်းကြီးကိုင်ရင်းသူ့ဆီပြေးလာတာကို ဘာမှမပြောဘဲကြည့်နေတယ်။ပြီးတော့ဖုန်းကိုသူ့မျက်နှာရှေ့မှာလာထောင်ပြတယ်။

"ကြည့်!ကြည့်ပါဦး!။အကုန်လုံးကယောက်ဖလေးအကြောင်းပြောနေကြတယ်!။ကျွန်တော်တို့ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ?။" လောင်ထရန်းက သူနဲ့ဒန်နီရယ်နဲ့ မနေ့ကကုန်စုံဆိုင်သွားတုန်းကပုံကိုကြည့်ပြီးနောက် သူ့ပစ္စည်းတွေသူဆက်ထည့်နေတယ်။

"အကိုကြီး!။ဘာလို့ဒီလောက်စိတ်အေးလက်အေးနေနိုင်ရတာလဲ?။ယောက်ဖလေးရဲ့လုံခြုံရေးကိုစိတ်မပူဘူးလား?။အကိုကြီးမှာ ရန်သူတွေအများကြီးပဲလေ!။သူတို့ကယောက်ဖလေးနဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့အလွန့်အလွန်ချစ်စရာကောင်းတဲ့ တူလေးကိုရှာတွေ့သွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ!?။ အိုးး၊ငါ့ရဲ့တူလေး!။" မိုဟန်လုကဒရမ်မာခင်းရော။မေ့လဲတော့မလိုပုံစံနဲ့ခုံပေါ်ကိုလဲကျတဲ့အမူအရာတောင်လုပ်ပြလိုက်တယ်။လက်ကလည်းနဖူးပေါ်ကိုတင်ထားသေးတယ်။

"........." လောင်ထရန်းကထပ်ပြီးဘာမှပြန်မပြောပေမဲ့ သူ့အကိုကြီးရဲ့တုန့်ပြန်စကားကိုကြားလိုက်ရသလို မိုဟန်လုမျက်လုံးတွေကပြူးကျယ်သွားပါတယ်။