Şarkılar: Sezen Aksu - İzmir'in Kızları, Gökhan Tepe - Adı Aşk Olsun
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
...
"İzmir'e mi?" Aycan'la aynı ayna sorduk.
Damla başını salladı. "Evet, İzmir'e gidelim. Bizim yazlığımız var orada. Birkaç gün kalırız. Okul öncesi tatil gibi düşünelim." Aycan'a baktım, suratındaki sırıtış kabak gibi ortadaydı. Göz göze geldiğimizde, kedi gibi bakıyordu bana
Bakışlarım Kerim'e çevrildi. Tam tahmin ettiğim gibi Damla'ya bakıyordu.
Aslında kısa bir zamandır buraya taşınmamıza rağmen İzmir'i çok özlemiştim ve bu tatil en çok istediğim şeylerden biriydi. Çocukluğumu, ergenliğimi geçirdiğim bu şehir, artık tatil diyerek gidebileceğim bir şehirdi ve bu gerçekten de artık hayatımın değiştiğinin bi' diğer kanıtıydı.
"Olur, gidelim." diye konuştum heyecanla. Damla'nın yüzündeki tebessümün yerini ciddiyet aldığında, kaşlarım çatıldı.
Kerim'e döndü. "Şimdi benim o salak, eski arkadaşlarıma söyle; benim arkadaşlarım var, onlara kalmadım." Yüzüne zoraki bir gülümseme yerleştirdi. "Sende çok bekletme arkadaşlarını, maazallah geç kalırsın falan, eğlencenin sonuna yetişirsin, kaçırma!"
Neydi bu şimdi? Alttan alttan laf mı sokuyordu? Peki ya neden? Yoksa o da mı Kerim'e...
Kerim'e çevrildi bakışlarım. Kısılmış gözleriyle, hafif çatılmış kaşlarıyla bakıyordu Damla'ya. Kaşları kendine gel dercesine havalandığında, ayağa kalktı. "Aynen ben kaçım, geç falan kalırım, maazallah."
"Sen?" diye sordum Damla'ya. Omuz silkerek "Benim orada giyeceklerim var." dedi. Hay hay dercesine salladım başımı. "Öyleyse abi bende, baba da sende olsun." diye konuştum Aycan'a. Aycan "Tamamdır. Hadi hazırlayalım şu valizleri." diye konuştu sevinçle.
Yukarı çıktım. Özenle seçtiğim kıyafetleri koydum çanta valizime. Telefonumu elime aldım. Abimi aradım. Açmadı. Kaşlarım çatıldı. Bir daha aradım. Tam kapatacaktım ki sesini duydum. "Alo."
"N'apıyorsun abi?" Denize yakın bir yerde olsa gerek, dalga sesleri işitiyordum. "Öyle, sıkıcı şeyler. Sen neden aradın, bi' sorun mu var?"
"Yok, yok. Sorun yok ama bir şey söylemem gerek."
"Söyle bakalım neymiş?" Sesi biraz sıkkın gibiydi.
"Abi biz İzmir'e gideceğiz, hatta şu an." Konuşmamı bitir bitirmez, yüksek sesi ulaştı kulaklarıma. "Ne?"
"Sandığın gibi bir şey değil. İki günlük bir şey olacak. Okullar açıldığında zor olur gitmek. Birkaç gün kalmış zaten. Ben, Aycan ve Damla gidiyoruz." Cevap vermedi. Ne oluyordu? "Abi?" diye sesledim telefonun diğer ucundaki adama.
