ÇAYSIZ KÖYÜN ŞİİRLERİ(TAMAMLANDI)

İ'Lİ ŞİİRLER

İnci gibidir dişlerin gülmek yakışır
İzmirlidir yâri boyuna bakışır

İnmiş tepeden varmış yanına
İncindim demiş herkese,kırıldım ona

İbrik tutar dedesi abdest alırken
İşitmiş geldiğini kuzu çevirirken

İrmik helvası sever nişanlısı
İnsancıldır kendisi dost canlısı

İbo diye arkasından seslendi arkadaşı
İçlik giyer,saf yünden kumaşı

İçinde yaşar derdini, kimselere anlatmaz o
İdam edilirken bile şarkı söyler solo

İfrit olup durur sevdiğinin bu yaptığına
İğrenir böcekten,bakmaz yan tarafa

İğne arar,eğer bulamazsa ayağına batacak
İhanet eden asla mutluluğu bulamayacak

İğde ağacından mis gibi bir koku yükselir
İkircikli hareketlerinden dolayı o, öfkelenir

İki de bir terk edeceğini söyleyerek kızdırır eşini Aslı
İkon olmayı hedeflediği için bir deri bir kemik kaldı

İlan ettiği sevgisi ancak dört ay sürmüş
İlaç satarak geçimini sürdürürmüş

İmece usulü yapılır her iş bu köyde
İmicekli derler iki taraflı konuşan kişiye

İmrendirir herkesi yaşantısından dolayı
İnine girerken sıkışmış bir ayı

İp eğirmeyi öğrenir anneannesinden
İrdeler herşeyi bıktırır kendisinden

İs olmuş her tarafı mangal yaktığı için
İstanbul’a uğramadan önce gişelere ücret ödeyin

İsa'ya dost Musa'ya yaren olacak vasıf yok sende
İsotlu yemek yaptığı için zamanla sorun oluşmuş midesinde

İşi gücü yoktur ama evlenmeye kalkar
İtekler kendini döveni, bir de tokat atar

İvedilikle görüşülen meseleden hayır çıkmaz
İvaz toplamak ister fakat dala ulaşamaz

İyilik garip derlerdi de inanmazdım
İyotlu tuza bir türlü alışamadım

İzin ister patronundan fakat vermez
İzahat üstüne izahat yapar kendini affettiremez