varyant #09: düşmanının düşmanı

249 43 123
                                    

BÖLÜM YİRMİ ALTIDÜŞMANININ DÜŞMANI

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

BÖLÜM YİRMİ ALTI
DÜŞMANININ DÜŞMANI

Mobius o odada ne kadar kaldığını bilmiyordu.

Uzunca bir süre öylece sandalyede oturmuş, birilerinin kendini özgür bırakmasını veya direkt işini bitirmesini beklemişti ama bekledikçe umudu kırılmaya başladı. Kafasında sürekli Loki'nin sözlerini oynatıp duruyordu, başka bir plan yapmak için tüm gücüyle uğraşıyordu ama ilk defa tüm şansı tükenmişti sanki. TVA'i tüm detaylarıyla tanıdığından kaçmanın imkansız olduğunu da biliyordu.

Bitmek bilmeyen tutsaklığının ilerleyen saatlerinde, gözleri akıtamadığı gözyaşlarından yanmaya başlamışken hemen burnunun dibinde aşina olduğu turuncu saat figürü belirdi.

Mobius irkilerek yerinde sıçrarken Miss Minütes birkaç adım geriye çıkıp "Geri dönmene sevindim, Mobius." dedi

Mobius tebessüm etmeyi denedi çünkü geldi geleli hain muamelesinden başka bir şey görmemişti ama başarısızdı. "Duruşması... Tamamlandı mı?" diye sordu onun yerine.

"Bu bilgiye erişime yetkin yok." Cevap veremediği için kaşları düşmüş, yüzü asılmıştı.

"Lütfen." Mobius yalvardı. "Kimse bana bir şey söylemiyor ve bilmeye ihtiyacım var."

Mobius Miss Minutes'un canlı mı yoksa sadece kayıt mı olduğundan emin değildi ama saatin kocaman gözleri, gri saçlı adamın perişan yüzünde şöyle bir dolaştıktan sonra yumuşamıştı. "Silinme cezasına çarptırıldı." dedi sonunda, kısık, ince bir sesle.

"Ne zaman silecekler?" Gözyaşları yeniden gözlerini zorlamaya başlamıştı ama her zamanki ses tonunu korumayı başardı.

"Mobius..." Miss Minutes bunu söylemektense küçük bir puf sesi eşliğinde yok olmak istermiş gibi bakıyordu. "Çoktan oldu."

Bu kadardı işte.

Loki'nin yarasını tedavi ederkenki yüz ifadesini ve büyüsünün hissettirdiği o soğuk hissi hatırladı. Büyüleriyle çalım atmasını, kendini övmesini, Mobius'a sataşmasını hatırladı. Bedeninin nasıl da Mobius'un elleri için yaratılmış gibi oluşunu, öpücüğündeki aceleciliği ve şefkati hatırladı.

Loki'yi kendisiyle birlikte ağlarken hatırladı.

Loki'yi canını kurtarmak için uğraşırken, kıyametler hakkındaki teorisinden hevesle bahsederken ve canavar olduğunu düşündüğü için surat asarken hatırladı.

Hatırladığı her anıyla birlikte boğazına kocaman bir yumruk oturuyor gibi oluyordu. Mobius ilk defa birini sevmiş ve ilk defa birini kaybetmişti.

Yine de hissettiği hiçbir şeyi Miss Minutes'a çaktırmamak için toparlanmaya çalıştı. Sandalyesinde doğruldu, arkasına yaslandı ve sesi titremesin diye derin bir nefes aldı. "Teşekkür ederim." dedi fısıltıyı andıran sesiyle. "Haber verdiğin için."

effortless mind ☰ lokius, auWhere stories live. Discover now