varyant #10: lowkey tişörtü

185 39 179
                                    

BÖLÜM YİRMİ DOKUZLOWKEY TİŞÖRTÜ

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

BÖLÜM YİRMİ DOKUZ
LOWKEY TİŞÖRTÜ

Miss Minutes'un söz verdiği dosyaların tempade gelmesi bir dakika, Loki'nin Mobius'un özel olarak seçtiği kritik sahneleri seçmesi ise yarım saat kadar sürmüştü.

"Dur." dedi Loki Kraliçe Frigga'nın ölüşü, havada hologram görüntü olarak oynarken. "DUR! YETER ARTIK!"

"Üzgünüm." Mobius fısıltıyı andıran sesiyle kendisine söyleneni yaptı.

"Bunları bana neden izletiyorsun?" Loki'nin sesi çileden çıkmasına çok az olduğunu belli ediyordu.

"Sadece inanmanı istiyorum."

"İnanmıyorum!" Tek hecelik, sarkastik bir kahkaha attı. "Bunların çoğunu daha yaşamadım bile."

"Ve yaşayamayacaksın da. Neden biliyor musun? Zaman çizgin TVA tarafından tamamen yok edildi ve eğer seni oradan çıkarmasaydım sen de yok edilecektin."

"Tamam." dedi Loki. Başka bir yol deneyecekti. "Diyelim sana inanıyorum, tüm o zaman çizgisi ve TVA saçmalıklarına falan. Benden ne istiyorsun Mobius?"

Soru aralarında bir süre asılı kaldı öylece. Peşinde rahatsız edici bir sessizliği de getirdi.

Loki devam etti. "Benden ne istiyorsun? Ben... Senin Loki'n değilim."

"Biliyorum." İkisini karıştırmamak oldukça kolaydı.

Loki gözlerini kısarak konuyu başka bir yöne saptırdı. "Umarım bu onun benden iyi olduğunu düşündüğünü söyleyen bir biliyorum değildir."

"Hemen hemen öyle bir biliyorumdu." Dudaklarının Loki'nin öfkeyle parlayan yeşil gözleri karşısında kıvrılmasına izin verdi.

"Sana yardım etmemi istiyorsan bundan daha fazla çabalaman gerek." diye tısladı Loki. Mobius eğleniyor olabilirdi ama kendisinin karşısında bile yetersiz görülmek hoşuna gitmemişti.

"Bana yardım etmeni istemiyorum." Gerçekten de istediği şey bu değildi. Loki'yi geri almak istemişti, evren yıkıcı bir şekilde sevdiği adamın öldüğünü hatırlatmıştı ama Mobius onu öylece ölüme terk edecek biri değildi. Hikaye bundan ibaretti.

"O ZAMAN BANA BUNLARI NEDEN İZLETİP DURUYORDUN?" Sonunda dayanamayıp bağırdı Loki. Yeşil gözlerinin derinliklerinde adeta bir ateş parlamıştı. Mobius ürperdi. "BUNUN KOLAY OLDUĞUNU MU DÜŞÜNÜYORSUN?"

Belki gelecekte Loki kontrolünü kaybetmemek konusunda daha iyi olurdu ama o an daha çok gençti.

"Üzgünüm." Loki'yi güvende hissettirmek için sesini tekrar kıstı. Gülümsemesi sinir bozucu bir şeyden daha doğal ve anlayışlı bir şeye dönüştü. "Hatırlayacağını umuyordum ama hatırlamasan da seni TVA'in elinde ölmeye terk edemezdim. Şimdi ise... Gidebileceğin bir yer yokken en azından sana doğruyu söylediğime inanmanı istiyorum çünkü dürüst davranılmasını hak ediyorsun."

effortless mind ☰ lokius, auDonde viven las historias. Descúbrelo ahora