Flamenal Academy (UNDER REVISIONS)

CHAPTER 11:Her Dad

THIRD PERSON'S POV

WALANG INTERES na naman si Xyrene habang nakatingin sa paligid niya, nawawalan na naman siya ng pag-asa. Kagabi ay tinawagan siya ng mommy at daddy niya na isa pala sa mga immortals, hindi sila ang totoong magulang nito. Ang gusto lang ngayon ng dalaga ay ang makita ang mga magulang niya, ngunit saan? Sino sila?at paano?

She just sigh, ngumiwi naman siya ng maramdaman niya na may tumabi sa kaniya. That annoying dumbass named Chester Wein Sicova was the one who sit beside her, wala kasing naglakas ng loob na tumabi sa kaniya. But this hella beside her is the only exception, malakas ang loob.

"You want to know the truth, aren't you?" Tanong ni Chester sa kaniya.

Tiningnan naman siya ng dalaga, bago tumungo. Wala siyang ibang ginawa kundi ang titigan ang mga bulaklak na nasa paanan niya, tama ang babaeng ito ay nasa garden. Nasa hardin siya ng Flamenal Academy.

Walang gustong magsalita sa kanila, si Xyrene ay nanatiling tahimik. Tumikhim naman si Chester, dahilan para mapatingin sa kaniya si Xyrene.

"Ang ganda pala dito, tsk. Kaya naman pala nandito ka na. Wala tuloy akong kaaway sa academy sa real world," sabi bigla ni Chester. Napansin nito ang salubong na kilay nito at ang sakit na nasa mata nito.

Tumango lang si Xyrene, napabuntong hininga naman si Chester. Alam niya na masungit ang dalaga, hindi na dapat siya nagtaka. Ngunit ano't sobrang sungit nito ngayon? May nakain ba itong masama? o kaya naman nanaginip?

XYRENE'S POV

MASAYA ako ngayon dahil nakakaramdam na ako ng emosyon, gusto kong italon ito pero ayaw ko dahil nakakatamad at gusto ko lang humiga. Napagod ako sa laban namin ni Chester that annoying dumbass, napangiti ako ng maalala ko yung inis niyang mukha kanina.

Nadaplisan ko siya sa pisngi pero hindi pa rin nababawasan ang angas at ang kagwapuhan niya. Gusto ko tuloy siyang ibalik sa real world at ipatapon sa Mars para naman may kausap doon na tao ang mga aliens. I forgot we're not a normal being, but an immortals.

Bumuntong hininga ako, naramdaman ko naman na nagvibrate ang cellphone ko. It's my mom and dad. Video call? Seriously? Is that really urgent? I answered their call, I just smiled a bit.

"Anak, sorry kung nagtago kami sa iyo. Mahal na mahal ka namin ng daddy mo, we love you so much."

That sweet voice of Mom, I wanna hug them tight. But I am far from them, far from real world, sobrang layo ko. Bumuntong hininga ako bago malamig silang tiningnan. Tinago? Anong tinago nila sa akin? Does that mean, mawang ang labi ko dahil sa naiimagine ko.

"Anak..we're not your family."

'Anak..we're not your family.'

'Anak..we're not your family.'

'Anak..we're not your family.'

Nagpaulit ulit sa akin ang sinabi ni Dad, I don't wanna believe on what he said but he look so serious about it. I'm shaking now, I wanna burst into tears but I still remain silent.

I bit my lower lip, kaya pala kakaiba sila Mom and Dad when they know that I have special powers. What the heck? Haha! All this time..I doesn't belong on their family?

"May babaeng nag-iwan sa iyo sa tapat ng mansion namin, Anak. She's beautiful, wala makakapantay sa kagandahan niya, Anak. Gusto ko sana siyang komprontahin, gusto ko siyang tanungin kung bakit ka niya iniiwan sa amin. But she's pleading on me, she wants me to take good care of you. Anak, I'm so sorry. I'm so sorry that I didn't tell you this," Umiiyak na sabi ni Mommy sa akin, I'm still shock and silent. I don't want to hear their voices.

"Anak..mahal na mahal na mahal—"

Bago pa man si Dad makapagsalita ay pinatay ko na ang tawag, I turned off my phone and lay down on my bed. Tumulo ang luha ko na kanina pa pala pumipigil sa paglabas, I wanna cry right now.

Naiiyak ako dahil sa nalalaman ko ngayon, ayaw ko nang alalahanin ngunit bumabalik. Pinikit ko ang aking mata hanggang sa namalayan ko na nakatulog na ako.

'te amo filia mea..'

Nagising na ulit ako, time na pala para pumasok. Puro pala kami training ngayon, naligo na ako at nagsuot na lang ng simple jeans at t-shirt bago ako nagboots. Wala na akong pakialam sa sinusuot ko, I don't even bother to look my face on the mirror.

Lumabas na ako sa kwarto ko, bago nilock iyon. Dumiretso naman ako sa garden, I want peaceful place. I want to cry again, mas mahirap pala kapag nakakaramdam ka na ng emosyon. Masyadong mabigat.

Sa mga sinasabi ni Chester the annoying dumbass guy who sit beside me, hindi ako maka-relate kaya hindi ko na rin siya sinasagot. Tumayo ako at tiningnan siya, wala akong pakialam ngayon. Yumakap ako sa kaniya nang sobrang higpit, and I cry. Binaon ko ang mukha ko sa leeg n'ya at hinayaan n'ya naman akong umiyak.

"Cry and cry until you feel okay." Sabi ni Chester at yumakap din sa akin pabalik.

Dapat pala ay hindi na lang ako nagkaroon ng emosyon, ayaw ko na lang maramdaman ang nararamdaman ng isang normal na immortal. This is now a pain in my ass. Pagkatapos kong umiyak sa piling ni Chester ay bumitaw na ako at tumingin sa kaniya pero napalunok lang siya at nag-iwas ng tingin.

Umalis na ako sa harap ni Chester pero nagulat naman ako ng iharap niya ako sa kaniya.

"Let's just stay like this for a while," He said. Seems like begging.

Tumango lang ako at niyakap siya, sinubsob niya naman ang mukha niya sa leeg ko dahilan para makiliti ako at mahampas ko siya.

"Magpractice na lang tayo," malamig na sabi ko bago ako kumalas sa kaniya at naglakad papunta sa training room.

Nanlaki naman ang mga mata ko ng marealize ko na marami pa lang nagtratraining sa loob ng training room. Napatingin sa akin ang lahat, wala naman akong pakialam sa lahat pero nakakaramdam ako ng kaba ngayon at hiya dahil sa pagkapahiya ko.

I cleared my throat bago pumasok, nasa gitna na pala si Chester sabagay he is a royalty kaya alam niya kung paano magteleport. Pumasok na rin ako sa loob nun, at tiningnan si Chester ng masama. His just smirked at me, damn this annoying guy.

"Diba siya yun?"

"Oo nga, siya yun."

"Wow grabe, isa pala siya sa pinakamalakas."

"Sa royalties daw yan eh."

"Her dad is the king of Twilight Kingdom."

"Wow."

Napakunot ang noo ko dahil sa mga bulungan sa paligid ko, I hate gossips but I think they're pertaining on me? hell yeah, Xyrene. I rolled my eyes and give this annoying guy an upper cut.

Her Dad? Wow.

—AwakenLune